هوش مصنوعی: یار بر روی سینه‌اش سینه ما را می‌گذارد تا حسرت‌های طولانی ما را تازه کند.

هوش مصنوعی: در لباس فقیرانه‌ام، آرامش و آسایش برایم شایسته است، حتی اگر بر جامه‌های زرین دیگران فخر بفروشم، باز هم لباس پشمینه من دارای ارزش است.

هوش مصنوعی: هر که دلش از کینه‌ی دیگران خالی باشد، ظلم است که از دل او کینه‌ی ما را بیرون نکنند.

هوش مصنوعی: در دل ما احساسی از غم و ناراحتی نیست، زیرا این چشم‌های گرانبها و پر ارزش برای تو و به خاطر تو به تماشا نشسته‌اند و گنجینه‌ای را که داریم، به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق تو، هیچ‌کس به آزادی نرسید. پس صبحی در کار نیست و شب جمعه‌ای برای ما وجود ندارد.

هوش مصنوعی: بیش از این در کنار دیگران نباش و از حساسیت خود نسبت به دیگران هرگز غفلت نکن تا غم کهنه ما بیشتر نشود.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق ما را با اشک و غم خود از بین نبر، چرا که تلاش برای اصلاح و پاک کردن خاطرات و احساسات ما بی‎فایده است.