گنجور

شمارهٔ ۲۷۹

از پرتو مهر، شد آخر آن ماه
محفل فرزندم، الحمدالله
دامان خرگاه، تا برزد آن ماه
شد ماه پنهان، در زیر خرگاه
ما را بکویش خیزد چه از آه
آن قصر عالی این رشته کوتاه
غیر و من آخر تا چند باشیم
مقبول مجلس مردود درگاه
نخلیست مقصود کورا و ما را
شاخیست سرکش دستیست کوتاه
چون آفتابش گویم که باشد
ماه من و مهر آن مهر و این ماه
او همدم غیر وز رشک ما را
آهی و صد اشک اشکی و صد آه

اطلاعات

وزن: مستفعلن فع مستفعلن فع (متقارب مثمن اثلم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از پرتو مهر، شد آخر آن ماه
محفل فرزندم، الحمدالله
هوش مصنوعی: با نور محبت، سرانجام آن ماه درخشان در محفل فرزندم ظاهر شد، شکر خدا.
دامان خرگاه، تا برزد آن ماه
شد ماه پنهان، در زیر خرگاه
هوش مصنوعی: دامان خیمه، تا وقتی که آن ماه بالا آمد ماهی که در زیر خیمه پنهان شده بود.
ما را بکویش خیزد چه از آه
آن قصر عالی این رشته کوتاه
هوش مصنوعی: دلیل تنگنای ما آن است که از دلخوشی‌های برجسته و زیبا دور هستیم. هر چه تلاش کنیم، نمی‌توانیم از آن لذت‌ها بهره‌مند شویم.
غیر و من آخر تا چند باشیم
مقبول مجلس مردود درگاه
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ما تا چه زمانی می‌خواهیم در کنار یکدیگر بی‌نتیجه و خارج از دایره‌ی مورد قبول باشیم، در حالی که دیگران از ما پذیرفته‌ترند و در موقعیت بالاتری قرار دارند. به نوعی به تداوم ناکامی و عدم موفقیت در ارتباطات اشاره دارد.
نخلیست مقصود کورا و ما را
شاخیست سرکش دستیست کوتاه
هوش مصنوعی: هدف ما از زندگی مانند درختی نیست که تنها به ظاهر آن توجه کنیم. ما به چیزی عمیق‌تر و ماندگارتر می‌نگریم. اگرچه ممکن است دست ما کوتاه باشد و نتوانیم به آسانی به هدف‌های بزرگ برسیم، اما همچنان اراده و تلاشی قوی برای دستیابی به خواسته‌ها داریم.
چون آفتابش گویم که باشد
ماه من و مهر آن مهر و این ماه
هوش مصنوعی: وقتی می‌گویم آفتاب، مقصودم ماه من است و آن مهر، همان مهر من است و این ماه هم به همین معنی اشاره دارد.
او همدم غیر وز رشک ما را
آهی و صد اشک اشکی و صد آه
هوش مصنوعی: او با دیگران است و از حسادت ما دلی پر از غم دارد، آنقدر که آتش حسرت در دلش شعله‌ور است و گونه‌اش از اشک پر شده است.