هوش مصنوعی: مرا از پیوند با خود بهره‌مند کن و دشمنان را به خاطر غیرتم در آتش بسوزان.

هوش مصنوعی: ای میوه‌ی امید، آیا می‌توانی خودت را از درخت بیاوری پایین یا اینکه دست ما را که به تو نمی‌رسد، بالا بیاوری؟

هوش مصنوعی: از دیگران درد و رنج خود را بگیر و آن را به من بسپار، یا از این راه، به من کمک کن تا دردم را درمان کنی.

هوش مصنوعی: سوارکار من، که هزاران دوست و همراه دارد، گاهی به انتهای پای اسبم نگاه کن.

هوش مصنوعی: تا کی باید از درد زلف تو رنج ببریم؟ ما هر روز در این دام عاشقانه گرفتار هستیم.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی تلخی و غم را بچشی، از آن کلامی که با دلی پر از درد و حسرت بر لبانم نشسته، چیزی بگویید که لب‌های شما را از شادی پر کند.

هوش مصنوعی: برای عاشق، نصیحت و پند راهگشا نیست. ای مشاور، برای خدا دیگر نصیحت نکن.