هوش مصنوعی: ای خدا، اگر هر لحظه من را به سختی و عذاب بکشانی، من باز هم بر عشق و وفای خود به تو افزون می‌کنم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، کسی که پیرو من است می‌گوید که من از او گم‌گشته‌ترم در این راه؛ بنابراین او راهنمای من است.

هوش مصنوعی: من به کسی دیگر دست می‌زنم و خودم در گوشه‌ای از اندوه نشسته‌ام. چه خواهد شد اگر من جای او باشم و او جای من؟

هوش مصنوعی: من و دلم به خاطر خیانت و سختی‌هایی که از طرف تو دیدیم، به مرگ نزدیک شده‌ایم. تنها یک نگاه تو می‌تواند ارزش خون دل ما را نشان دهد، چون زیبایی‌های تو سبب این درد و رنج ماست.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از بند عشق او رها شوم، در حالی که این رشته‌ای که به من وصل است، در دست صیاد و سر دیگرش به پای من بسته شده است؟

هوش مصنوعی: از مشکلات و درد جدایی من بگذر و آنها را باز کن، چون هیچ‌کس غیر از تو قادر نیست به من کمک کند و گره از کارم باز کند.

هوش مصنوعی: من نه یار خود را می‌شناسم و نه منش او را، در شگفتی‌ام که چگونه است که من برای او بیگانه‌ام و او برای من آشناست.

هوش مصنوعی: از درخت آرزو که اکنون تقریباً بی‌ثمر شده‌ام، صدایی نمی‌آید. در این گلستان بی‌برگ، پرنده‌ی بی‌نوای من تنها و غمگین است.

هوش مصنوعی: هرگاه که بخواهم به وصال تو برسم، از خدا خواسته‌ام که نیمه‌ای از شایستگی را به من عطا کند، وگرنه دعاهایم نتیجه‌ای نخواهند داشت و از دستان من به دست نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: من در این سرزمین با درد و فریاد دلِ مشتاق خود، به دنبال آرامشی هستم که هیچ‌کس صدای ناله‌هایم را نمی‌شنود.