هوش مصنوعی: چشمان تو پر از غم و اندوه دل من است، در حالی که تو اصلاً به حال من و رنجی که می‌کشم، توجهی نداری.

هوش مصنوعی: کشتی در نتیجه ظلم و ستم من است و حالا خود را در موقعیتی می‌بینم که بر سر وفای به عهد تو ایستاده‌ام. توجه کن به بی‌وفایی خودت و به وفاداری من.

هوش مصنوعی: من برای تو خوب نیستم و تنها کاری که بلدم دل‌شکستن است، چون غیر از آزار دادن تو دیگر چیزی از من برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در این مسیر شکر و سپاس نکنم از تنهایی، چون در نهایت راهنمای من به هدف رسیدن، سبکی بار من است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی درباره هوس و عشق صحبت کنی، در آن مراسم از آن سوال نکن. این موضوع باعث می‌شود که من بی‌احترامی کنم و دیگران را محترم بشمارم.

هوش مصنوعی: تو که نور و روشنی زندگی‌ام هستی، لطفا به من توجه کن. من که فقط یک ذره کوچک هستم، چه چیز ارزشمندی دارم که به تو بگویم؟ عشق و دوستی من نسبت به تو چیست؟

هوش مصنوعی: من از دردی که تو به من می‌زنی صد غم دارم و از همه غم‌ها بیشتر است، زیرا تو هیچ رحمی نداری و نمی‌خواهی دردی را که دارم احساس کنی.

هوش مصنوعی: من که به عشق تو دچارم، حال من را خودت می‌دانی. نمی‌پسندم که کسی غیر از خودت به پرستاری من بپردازد.

هوش مصنوعی: اگرچه از خارها بدتر هستم، اما چون تو مانند گلی هستی، عزت من هرگز از خجالت و خواری من رشد نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: اینکه من در این بیابان بی‌فایده و ناامیدانه فریاد می‌زنم و برای عشق خود ناله می‌کنم، مانند زنگی است که صدایش به جایی نمی‌رسد و موثر نیست.