هوش مصنوعی: ای کسی که از ابتدا به عشق تو دچار پریشانی هستم، زندگی‌ام را به خاطر تو سیاه کرده‌ای و روزگاری پر از سختی برایم رقم زده‌ای.

هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر تو، دلم پر از غم و اندوه شده و این اندوه مانند گل‌های سرخ بر دامن گلچین کنار من نشسته است.

هوش مصنوعی: از اشک‌های من، پرده‌ای بر درگاه عشق تو افتاده و این روشنی که می‌بینی، نشان از خون‌ریزی دل من است که از چشمان اشکبارم جاری شده.

هوش مصنوعی: مدت‌هاست که به عشق تو گرفتار شده‌ام و خودت هم می‌دانی که من شکار تو هستم و تو هم عاشق من هستی.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که از دیدن چهره‌ات آرامش ندارم و تو از وضعیت دل بی‌قراری من خبر داری.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که به خاطر خط تو روزگارم سیاه شده، و تو از این تاریکی و سختی‌های زندگی من بی‌خبری.

هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر دوری تو، غم‌های زیادی را تحمل می‌کنم و تو از حال و روز بد من خبر نداری.

هوش مصنوعی: من از تو می‌خواهم که مانند یک گدا و در عین حال با دل‌خوشی بخواهم به آنچه می‌خواهم برسم، زیرا من در زنجیر زبان و شکوه تو هستم و تو را به عنوان شهسوار خویش می‌شناسم.

هوش مصنوعی: وقتی زمان فرا برسد، آنچه که از آرزوهای تو می‌خواهد برود، من نیز از کار خود و از کارهایی که انجام می‌دهم، بی‌دست می‌شوم.

هوش مصنوعی: لطف و محبت تو باعث شده که آسمان نیز نسبت به من بد настроение‌تر از سرنوشتم باشد.

هوش مصنوعی: عشقی که جان خسته‌ام از حسادت و کینه‌ام می‌چشد، به لب‌های یار ستم‌کارم نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: اگر تو خودت به فکر چاره نباشی، چطور می‌توانم از من کسی برای درمان غم تو پیدا شود؟ غم من تسکین‌بخش غم تو نیست.

هوش مصنوعی: من از باغ وصالی بهره‌ای ندارم و از عشق هم دست‌هایی که بتوانند از تو گلی زیبا بچینند، ندارم.

هوش مصنوعی: اگر خودت به دلگرمی من توجه نکنی، وای بر من و بر دل امیدوارم.

هوش مصنوعی: شخصی که مشتاق توست و از ابتدا بنده تو بوده، خواهش می‌کند که از لطف خداوند، آرزوی دلش را برآورده کنی.