هوش مصنوعی: در گوشه‌ی تنهایی‌ام خوشحالم، پس دنبال من نگردید. با وجود درد، از درمان راضی‌ام و نمی‌خواهم در مورد آن صحبت کنم.

هوش مصنوعی: کفن برای کسی که با عشق کشته شده مناسب نیست، زیرا او به خاطر عشق مرده است. من هم نمی‌خواهم که به یاد او خونریزی کنم یا او را به دردسر بیندازم.

هوش مصنوعی: گلی که از خاک عاشقانی که جانشان را فدای عشق کرده‌اند، می‌روید، می‌گوید که از من بوی خون به مشام می‌رسد، من همواره در حال بوییدن این عطر هستم.

هوش مصنوعی: عاشق بیمارم و مرگ من موجب زندگی جدیدی خواهد بود. اگر که بمیرم، به صد بار از دل می‌زنم و ناله می‌کنم.

هوش مصنوعی: گلستان حکایت آزادی و زیبایی را برای پرنده‌ای که در قفس است، به تصویر می‌کشد. این پرنده، حس غریبگی و دل‌تنگی از وطن را دارد و در این حال، چیزی از دل‌نگرانی‌هایش نمی‌گوید.

هوش مصنوعی: شهید عشق را باید با خون زنده نگه داشت، و خاک تربت او همچون لاله و گل به زمین رسیده است. من در این مسیر همیشه درخشان و سرزنده مانده‌ام.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق و محبت، عاشق به دنبال معشوق خود می‌گردد و احساس گم‌شدگی می‌کند. او به دیگران می‌گوید که به دنبال او نروند، زیرا خود از مسیر عشق دور افتاده است.