هوش مصنوعی: دل را با خود برای رسیدن به معشوق همراه کرد، اما این عشق هم روزگار خودش را ناخوشحال کرد و هم روزهای محبوبش را تاریک ساخت.

هوش مصنوعی: زمانی که شکارچی به صید خود نگاه می‌کند، دل من نیز مانند یک شکار، به شدت می‌تپد. هر جایی که عاشق خود را از دور ببینم، این احساس در من بیدار می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند من، اثر و نشانه‌ام را از خاک برنمی‌دارد. در نهایت، دست خود را که پر از گرد و غبار است، به باد داده‌ام.

هوش مصنوعی: از درد دل چنان غمگین هستم که انگار در زیر خاک مدفون شده‌ام، به گونه‌ای که از شدت آه و اندوه، می‌توانم شمع آرامش خود را روشن کنم.

هوش مصنوعی: این بار از دوری تو جان مشتاق نمی‌تواند جدا شود؛ او از همان ابتدا فهمید که چه سرنوشتی در انتظارش است.