هوش مصنوعی: نگران نباش که برای تو مهم نیست، آن نگاه فریبنده و مشکل‌پسند صیاد زبردست، من شکار بی‌خبر از دام هستم.

هوش مصنوعی: ما از نزدیکی معشوق چه بهره‌ای داریم وقتی در آغوش او هستیم اما همچنان تشنه و حسرت‌زده‌ایم؟

هوش مصنوعی: چرا در عشق، کسی که به خاک افتاده و دست و پا می‌زند، نمی‌تواند از درد و رنجی که در وجودش هست، رهایی یابد؟

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلربا، مانند خنجری تیز و برنده، جان‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند و به شدت آن‌ها را مجروح می‌کنند، مانند تیر زدن قاتل.

هوش مصنوعی: مجنون به دلیل ناتوانی دیگر نمی‌تواند برپا بایستد و به اطراف نگاه می‌کند تا محموله‌ای را ببیند.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر وضعیت و حالتی اشاره می‌شود که بر اثر بی‌عدالتی و ظلم، تعداد زیادی از انسان‌ها جان خود را از دست داده‌اند. نه سلاحی در کار است و نه قاتلی مشخص، بلکه اوضاع به گونه‌ای است که مرگ و نابرابری در هر سو دیده می‌شود و همه‌جا پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: من به شدت در عشق تو دچار مشکل هستم؛ به طوری که هم ناتوانی در این کار مرا آزار می‌دهد و هم مشکلاتی که در دل دارم.

هوش مصنوعی: خوشحال می‌شوم که او را در آغوش بگیرم و دستم را دور گردنش بپیچم.

هوش مصنوعی: اگر به چیزی توجه نکنم، مشخص نیست که در نهایت به کجا خواهم رسید؛ آیا باید به سمت هدف خود حرکت کنم یا به سوی خانه بازگردم.

هوش مصنوعی: شخصی که به شدت مشتاق است، در سکوت خود به قدری ناله و فریاد می‌زند که روحانیان را به رنج و درد می‌اندازد و دل‌های آنها را به خونی جاری می‌کند.