هوش مصنوعی: گل یکی می‌داند که صدای بلبل و ناله زاغ چه معنی می‌دهد، بنابراین باغبان باید از پرندگان باغ آگاه باشد و نسبت به آن‌ها توجه کند.

هوش مصنوعی: دوستان و هم‌نشینان تو از حال و روز کسانی که در قید و بند گرفتارند بی‌خبرند، اما از وضعیت پرندگان در قفس و پرندگان آزاد در باغ آگاهی دارند.

هوش مصنوعی: عشق تو باعث شده که روحم پر از درد و سوزش باشد. مانند شمعی که در آتش می‌سوزد و می‌گدازد، دل و جانم نیز از این عشق در آتش درون به شدت می‌سوزد.

هوش مصنوعی: وقتی که محبوب دور از دسترس باشد، چطور می‌توانم بی‌خیال او شوم؟ نزدیکی‌اش یک شادی بزرگ است و دوری‌اش، دلی پر از غم و دردی عمیق را بر جای می‌گذارد.

هوش مصنوعی: رفتم و گشتم در حال مستی و در حالم به خاطر نداشتن خوشی، غم و اندوهی به سراغم آمد و شراب، زندگی‌ام را روشن کرد و مانند روغن در چراغ، روشنی بخشید.

هوش مصنوعی: من همیشه در حسرت تو هستم و به خاطر جدایی و پیوندهای دیگر، دلم پر از غم و اندوه است. تو مرا با محبتت سیراب کن، زیرا now دلم از این درد و اندوه پر است.

هوش مصنوعی: من بی‌شراب عشق تو مست و شاداب نیستم، چقدر باید درگیر و خمار این جرعه باشم؟ من که از لب خشک تو دورم، در حسرت خودم به کدامین حالت دچار شوم؟

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، از من و قلبم اثر و نشانی برجا نگذار. چراکه من در جستجوی نشانه‌ای از دل هستم و دل هم به دنبال من می‌گردد.

هوش مصنوعی: برای تو از دنیا می‌گذرم، چون زاهد نیستم که تنها به دنبال بهشت و نعمت‌های آن باشم. من از این باغ زیبا و دل‌انگیز فراتر می‌روم.

هوش مصنوعی: من که هستم؟ فقط یک عاشق در باغ زندگی‌ام، مانند بلبل که از گل‌ها و منظره‌های زیبا به یاد معشوقش آرامش می‌جوید.