هوش مصنوعی: ما همیشه از عشق آن معشوق زیبا، اشک و آه می‌ریزیم؛ چشم و دل ما پر از حسرت و احساس شدید است که همچون آب و آتش وجودمان را در بر گرفته است.

هوش مصنوعی: از فاصله‌ات، روز و شب برای من مانند وجود ماری خالی است. زندگی‌ام پر از نگرانی و اضطراب است.

هوش مصنوعی: من دل و جانم را در عشق تو می‌پرورانم، ای زیبا. همچنان که زلف‌های تو پریشان‌اند، حال من هم آشفته است.

هوش مصنوعی: رنگ حنا را بر دست آن دختر زیبا ببیند، شبیه نقره خام است و مانند طلای خالص به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: من به سختی و آزار تن داده‌ام، به امید اینکه شاید یک بار آن بی‌رحم بر شوربختی من رحم کند و بخشد.

هوش مصنوعی: برای شکار نیکوکاران، آهی در دل ندارم، چون دستم خالی از تیر و کمان است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم بدون حضور تو خوش باشم، هیچ‌گاه چنین نوشیدنی‌ای را نمی‌خواهم که خالی از خون ناب باشد و تنها پر از شراب بی‌کیفیت.

هوش مصنوعی: آن چهره‌ای را ببین که به زیبایی‌اش توجه شایانی شده و در اثر نور و زیبایی‌اش، در زندگی من طوفانی به‌پا کرده، مانند سیل در خانه‌ام و آتش در انبارم.

هوش مصنوعی: به دنبال شجاعت و جسارتی هستم که بتوانم به آن محبوب دلخواه خودم نزدیک شوم، همان‌طور که یک سوارکار ماهر کنترل و هدایت اسب خود را در دست دارد.