هوش مصنوعی: هیچ‌کس در روزگار ما، یار و دوستی ندارد که به عهد و پیمانش پایبند باشد. حتی دوستی که به ظاهر محبت می‌کند، در واقع به دشمنی با او دل بسته است.

هوش مصنوعی: من مانند یک ستاره سیاه شده‌ام، زیرا غم تو باعث شده است که زندگی‌ام به تیره‌روزی بیفتد.

هوش مصنوعی: آن شخص با زیبایی و فخر خود می‌درخشد و من در مقابلش فقط یک مسافر عادی هستم. حال سوال اینجاست که چگونه می‌توانم بر کنترل اسب انجام دهم تا او را به سمت خودم بیاورم.

هوش مصنوعی: خورشید عشق من در آسمان دل خود بطلوع می‌کند، و من نگران و بی‌قرار هستم مثل ذره‌ای که در جستجوی آرامش است.

هوش مصنوعی: دیگر دور و برم را نپیچان، مانند آتش به تلاطم نیفت. یا اینکه رنج و دردهای خود را از دلم بیرون کن.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر حسادت همچون گدایی در خون غوطه‌ور شده است، تا کی باید یار شهر را ببینم و شهریار خود را بپرستم؟

هوش مصنوعی: مردم از اینکه من او را نمی‌بینم خوشحال هستند، اما وقتی که من نگاه را بر چهره زیبای خود می‌اندازم، وضع تغییر می‌کند.