هوش مصنوعی: تو که باعث ایجاد صلح و آشتی هستی، جنگ و نزاع تو را به آغوش خود می‌کشد، مانند شیشه‌ای که سنگی را درون خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تو مانند گلی هستی که زیبایی و فریبایی‌اش در حرف‌ها و داستان‌ها شنیده می‌شود، اما هیچ‌کس از نزدیک رنگ و چهره‌ات را ندیده است.

هوش مصنوعی: من از تیر تو آسوده‌ام، اما دشمن جانم همان کسی است که با تمام وجودم برای تو تیراندازی می‌کند.

هوش مصنوعی: تو با کسانی که ستم می‌کنند، به خیال صلح و آشتی، از حلقه‌ی دوستیت جدا شده‌ای، اما بدان که پشت این ظاهر، جنگ و دشمنی نهفته است.

هوش مصنوعی: در اینجا به نقطه‌ای اشاره شده است که در آن موضوعاتی بسیار عمیق و پرمغز وجود دارد. این اندیشه‌ها و مطالب به حدی هستند که قلم یا ابزار بیان تو، که محدود و کوچک است، نمی‌تواند به خوبی آن‌ها را منتقل کند. به بیان دیگر، مفهوم‌ها و معانی این نقطه آن‌قدر غنی است که برای بیان آن‌ها به ابزار و وسایلی فراتر از توانایی‌های فعلی نیاز داریم.

هوش مصنوعی: دل تو به نرمی دل من شده است، به قدری که از گرمی آه من ذوب شده و شیشه‌ای مانند سنگ تراشیده است.

هوش مصنوعی: هر جا که تیر نگاه شاداب و بازیگوش تو پرتاب می‌شود، دل عاشق به شدت و با اشتیاق به آنجا می‌خورد.