هوش مصنوعی: نمی‌توانم بپذیرم که حتی اگر کسی بر آن صورت زیبا نرسد، هیچ‌کس به خاطر آن حسرت نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: ای ترک سخت‌دل، دیگر ستم را بس کن! مبادا غافلانه آهی از دلت برآید و به خاطر آن، هیچ کسی در دنیا از دست نرود.

هوش مصنوعی: من چه گلی از باغ زیبایی تو می‌چینم که هرچقدر بیشتر از آن بگویم، شگفتی‌ام بیشتر می‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را درک کند.

هوش مصنوعی: ما خوشحالیم که در زنجیر محبت هستیم، چرا که مانند قفس، هیچ کس نمی‌تواند از آن بیرون برود و هیچ‌گونه خللی در این محبت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: راه عشق مسیری است که تا زمانی که چشم آن را ببیند، در هر سوی آن صدها دجله (رودخانه) از خون جاریست و هیچ کس به سمت آن نمی‌آید.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فرهاد، با تمام تلاش‌ها و عزم راسخی که دارد، نمی‌خواهد به خاطر عشق به شیرین، دچار غم و غصه شود و زندگی‌اش را تحت تأثیر قرار دهد. او به رغم مشکلات و چالش‌ها، همچنان نمی‌خواهد به دیگران اجازه دهد که او را از هدفش دور کنند یا احساس ناراحتی کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز مجنون از روزنه چشمش به لیلی طعنه نمی‌زند و دیگران نمی‌توانند به او ایراد بگیرند.

هوش مصنوعی: دل پر از درد و زخم دارم که هر کسی به آن پی نبرد. اما می‌ترسم که چشمانم، پر از اشک و خون، راز من را فاش کند.