هوش مصنوعی: زمانی که دلم به عشق محبوبم نرسد، حتی اگر در کنار او باشم، باز هم قلبم نمی‌تواند به او متصل شود.

هوش مصنوعی: بزرگی و قدرت به معنای واقعی، تنها با داشتن ثروت و امکانات نمی‌تواند به دست آید؛ حتی اگر کسی مانند دیو سلیمان بر تمام دنیا حکومت کند، باز هم این بزرگی نیست.

هوش مصنوعی: گفتیم که مرگ می‌تواند راه حلی برای رنج دوری باشد، اما می‌ترسم که در این میان جانم را از دست بدهم و مشکل من همچنان به آسانی حل نشود.

هوش مصنوعی: اگر نبودند غم و دلتنگی عشق، همه چیز در این باغ شاداب و خندان می‌بود، اما در واقع هیچ غنچه‌ای در این باغ وجود ندارد که لبخند نزند.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم خواسته‌ات را برآورده کنم تا زمانی که جانم را ندهی. می‌ترسم که سرنوشت بدی برای من رقم بخورد و آنچه می‌خواهم به دست نیاورم.

هوش مصنوعی: نیستی همانند آب حیات است، اگر کسی خواهان بقا و زندگی واقعی است، نباید به دنبال قطره‌ای از آن درخت بیفتد.

هوش مصنوعی: سعی کن خودت را بهتر کنی وگرنه ظلمی به خودت روا می‌داری. مانند این است که یک قطره‌ی گوهر، اگر در حرکت باشد، از ارزشش کاسته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: بعضی از اوقات عشق و محبت می‌تواند باعث شود که انسان به راهی برود که با اصول خود سازگار نیست و در نهایت به گزینش‌هایی برسد که با ایمان او تضاد دارد. اما عشق تو را که در دل دارم، آن‌قدر ارزشمند است که می‌تواند مرا به سمت حق و حقیقت هدایت کند.

هوش مصنوعی: اگر برای سوختن ما چراغی وجود نداشت، دیگر پروانه در تاریکی شب به دور چراغ نمی‌چرخید و به آن توجهی نمی‌کرد.