هوش مصنوعی: حالا ای شاعر داستان زنی که در دل جنگل است، بگذار تا سخن را در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: بهتر است اکنون به جنگ بیفتم، نه اینکه به جنگل بروم، چون در این نبرد در فکر و اندیشه‌ام هستم.

هوش مصنوعی: وقتی از میان جنگل عبور می‌کنی، داستان‌های شگفت‌انگیز زیادی را درباره دنیای اطرافت می‌شنوی.

هوش مصنوعی: زمانی که در مسیر، جنگل به حضور پادشاه تبدیل شد، مردم با سلاح‌های خود به استقبال او آمدند.

هوش مصنوعی: وقتی از کنار جنگل عبور کرد، به زودی یک جنگل دیگر که پر از هیجان و نشاط بود، پیش رویش ظاهر شد.

هوش مصنوعی: به او گفتند: ای شیر ن alcohool ، از این جنگل خارج نشو، چرا که این تنها آغاز کار است.

هوش مصنوعی: در جنگل، فیل را می‌بینی که هزاران کار نکرده را نشان می‌دهد، او هرگز در این راه عبور نکرده است.

هوش مصنوعی: همه‌ی فیل‌های نر مانند شیطان هستند، همه‌ی کوه‌ها و همه‌ی کوه‌پیکرها.

هوش مصنوعی: از دمشان، اژدهای خطرناک فرار می‌کند و دندان‌هایشان مانند شمشیرهای تیز و خون‌آلود است.

هوش مصنوعی: وقتی یکی از آنها را دیدی، انگار به تو می‌گوید که من کی هستم و از جای خود حرکت می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای سرافراز، به این راه گوش فراده و توجه کن که هیچ‌کس از این جنگل راهی برای رفتن پیدا نکرده است.

هوش مصنوعی: نگران نباش که در این جنگل هیچ فکری نکنم، چون هیچ راهی جز گذر از این جنگل ندارم.

هوش مصنوعی: من و چماق و آن جنگل و شیر نر، از این جنگل عبور خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: او این را گفت و با چماق به دست به میان جنگل رفت، همچون موجودی شرور.