هوش مصنوعی: از این چهره‌ی شاداب و دلنشین، مانند فیل مستی که با تمام قدرتش به دسته‌ی گرزی ضربه می‌زند، به جلو می‌رویم.

هوش مصنوعی: وقتی که دلیر به میدان می‌آید، مانند شیر خروشان و سرشار از قدرت و شجاعت است.

هوش مصنوعی: وقتی هیتال آن را دید، با دلbroken شروع به گریه کرد و خواهان جنگ شد.

هوش مصنوعی: به زمین آمد و بر زین نشسته، کشن گرز را در دستانش محکم گرفت.

هوش مصنوعی: به میدان جنگ وارد شد، همچون سیلابی در حال خروش و طغیانی که از کوه‌های مازندران می‌آید.

هوش مصنوعی: به شنگاوه گفت: ای سگ بی‌وفا، نه در چشمانت حیا وجود دارد و نه در دلت ترسی احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: تو از من روی برگرداندی، اما من در این جنگ، همچنان با کرم و بزرگواری در فکر نبرد هستم.

هوش مصنوعی: به قدری تو را به شدت تحت فشار قرار می‌دهم که مانند درخت سرو، سینه و زنجیرت نرم و لطیف خواهد شد.

هوش مصنوعی: به او گفت شنگاوه، ای مرد بزرگ و شناخته شده، من از نبرد و از جنگ و از دربار برنگشتم.

هوش مصنوعی: وقتی آن جوان شجاع مرا در میدان نبرد گرفت، لحظه‌ای حساس و پرهیجان را تجربه کردم که نشان از مردانگی دارد.

هوش مصنوعی: دلم می‌خواست که از جسمم جدا شوم، مانند تیغی که به روشنی می‌تابد و از جانم، ابر تاریکی را دور می‌کند.

هوش مصنوعی: ای آفتاب‌نمایی که در آئینه میدرخشی، قسم می‌خورم که دروغین هستم، ای پادشاه جمع‌های دوست.

هوش مصنوعی: در آئینه، چهره‌ام را نمی‌بینم و می‌دانم که همه نور و زیبایی‌ام در واقع یک دروغ است و نمی‌توانم آن را واقعی بدانم.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که دروغ من تاثیری نداشت، حالا این کمر را با اندوهی محکم بسته‌ام.

هوش مصنوعی: و همچنین این که خوشبختی و شانس در کنار شاه ارژنگ قرار دارد و خورشید و ماه نیز به او تعلق دارند.

هوش مصنوعی: گفت این شخص با شجاعت و قدرت، سر را بلند کرده و به حالت قدرت و زیبایی ظاهر شده است.

هوش مصنوعی: او به تنگنا افتاد و بر سرش فریاد زد که اگر از بالا به او نزدیک شود، زیر دستش خواهد آمد.

هوش مصنوعی: کمان را به طرف شنگاوه کشید، کسی که جانش را فدای آن کرد، و به سنگی برخورد کرد و پیکرش تکه‌تکه شد.

هوش مصنوعی: اسب با شتاب به جلو می‌رود و در مسیرش به پلنگان برخورد می‌کند و آنها را می‌زند.

هوش مصنوعی: وقتی به هیتال نزدیک شد، او به سرعت به سمتش رفت و دستش را گرفت.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از حالتی یاد می‌کند که کمرگاه شنگاوه، تنگ و محکم شده است. این نشان‌دهنده آماده‌سازی برای نبرد و نشان دادن قدرت و استحکام در مواجهه با دشمن است. شاعر به طرف مقابل اعلام می‌کند که اکنون می‌خواهد تا نبردی را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: وقتی او را دید، با قدرتی که داشت، ریشش را گرفت و به سمت خودش کشید.

هوش مصنوعی: دو دل پر از کینه به هم نزدیک شدند و شروع به زدن مشت بر هم کردند.

هوش مصنوعی: سرانجام شنگاوه به اوج خود رسید و چنگ به کمر او گرفت، درست مانند سنگی محکم و استوار.

هوش مصنوعی: او از جا بلند شد و سرش را بر زمین کوبید، و به خاطر کینه‌اش خواست تا سرش را از بدنش جدا کند.

هوش مصنوعی: در زمان شاه، جادویی به وقوع پیوست که باعث شد گاوها در سکوت و آرامش قرار بگیرند و ناله‌هایشان کم‌رنگ شود.

هوش مصنوعی: زمانی که سپاه پیش آمد، چهره‌ی غمگین از زیر کلاه نمایان شد.

هوش مصنوعی: او از روی فیل پایین آمد و در حال درگیری بود، به همین دلیل می‌خواست از آنجا فرار کند.

هوش مصنوعی: کسی که لباس زرد بر تن دارد، چه تلاشی می‌کند، به‌خاطر این که در دل خود شجاعت را جستجو کند.

هوش مصنوعی: شاه هیتال به مقام خود رسید و تمام دنیا پر از صدای ناله و موسیقی شد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن مرد زردپوش وارد شد و در تنگه (محل باریکی) قرار گرفت، به سرعت حرکتی انجام داد و سنگی برداشت.

هوش مصنوعی: سوار از روی زین پایین آمد و دلیرانه به طرف او شتافت، مانند شیری در خشم.

هوش مصنوعی: شنگاوه به زردپوش گفت که به این شکل بر میدان نبرد نرو و خود را به خطر ننداز.

هوش مصنوعی: در دشت وسیعی که به خاطر کینه و دشمنی به چهره‌ای زشت بود، هیچ نشانی از قدرت و قوت یک شیر وجود نداشت.

هوش مصنوعی: در جایی که زمین خالی از باز باشد و فقط زاغ در آنجا وجود داشته باشد، زاغ باید با قوت و صدایی بلند به پرواز درآید.

هوش مصنوعی: او به شنگاوه گفت که ای سرکش و نگران، امروز روز انتقام است.

هوش مصنوعی: در روز جنگ، تو مشاهده کردی که قهرمانان چگونه به یکدیگر ضربه می‌زنند. او با گفتن این مطلب، خشم و کینه‌اش را نشان داد و خود را از غم و ناراحتی رها ساخت.

هوش مصنوعی: به جشن و شادمانی بر برو، چون خوشحالی و زیبایی روحی از دل بیرون می‌آید و به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: سوار مغروری که بر فراز آمد، به زودی به سرنوشتی بد گرفتار شد، همان‌طور که ابرهای بهاری برمی‌خیزند.

هوش مصنوعی: کمان را به حالتی آماده کرد و همانند تیری که در سپر است، با شجاعت و از جان‌گذشتگی بر بالای سرش ایستاد، مانند یک شیر.