هوش مصنوعی: یکی کسی را به جایی فرستاد و نامه‌ای به همراه او داد، و او آن نامه را دریافت کرد و رفت.

هوش مصنوعی: او با سرعت به سمت سپاه رفت و در زمان خواب شاه به او نزدیک شد.

هوش مصنوعی: او نامه‌ای به شاه داد و درخواستش را به او ارائه کرد، هنگامی که شاه این نامه را خواند، به فکر فرو رفت و در شگفتی ماند.

هوش مصنوعی: جهانجو را به نزد تخت فراخواند و گفت: ای کسی که به خوشبختی و پیروزی دست یافته‌ای!

هوش مصنوعی: این نامه را از من آورده‌اند و در آن پندهای زیادی را جمع کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ای دلداده جنگجو، بگو تو چه باید بکنم؟ آیا باید صلح را انتخاب کنم یا به میدان نبرد بروم؟

هوش مصنوعی: سهبد به او گفت که الان چه فایده‌ای دارد وقتی که این دنیا از آتش کینه پر شده و همه جا پر از دود است؟

هوش مصنوعی: به دنبال صلح و آشتی با شخصی که در جنگ است نباش، چرا که جز از طریق جنگ نمی‌توان به جواب مناسبی دست یافت.

هوش مصنوعی: به خداوند قسم که اگر او به شکل اژدها هم درآید، از چنگ من هرگز رهایی نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم تن او را زنده نگه‌دارم، نژاد من از سام سوار نخواهد بود.

هوش مصنوعی: در این نبرد طولانی، کسی را نمی‌بینیم که مانند او به یادمانده باشد.

هوش مصنوعی: من تصمیم دارم که با نیرو به سوی ایران بروم و در مرز شیران، استحکام و ثبات ایجاد کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که به مرز ایران می‌رسم، هنرها را به وجود می‌آورم و مانند گوهرهای ارزشمند خود را نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: فرامرز، که پدر ندارد، به این درک رسید که از ویژگی‌های نیکو بهره‌مند است و استعدادش را به خوبی نشان می‌دهد.