رباعی شمارهٔ ۴۰
چادر شب بستر خود ای طرفهنگار
گر شب بسر افکنی و گردی سیار
از شمع و چراغ پر شود روی زمین
وز شعشعهٔ پر ز مه سپهر سیار
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چادر شب بستر خود ای طرفهنگار
گر شب بسر افکنی و گردی سیار
هوش مصنوعی: ای خوبروی عزیز! اگر شب را بر روی چادر سیاه خود بیفکنی، چه زیبا و دلانگیز میشود.
از شمع و چراغ پر شود روی زمین
وز شعشعهٔ پر ز مه سپهر سیار
هوش مصنوعی: زمین از نور شمع و چراغ روشن میشود و از درخشش ماه نیز پر نور میگردد.