هوش مصنوعی: ای آسمان با grandeur که در فروشگاهی از نظم و ادب به تصویر کشیده شده‌ای، حتی یک دانه از ثروت و جلالت هم برای تحسین مشتریان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عروس‌هایی که در عقد تو هستند، نیازی به هیچ واسطه‌ای ندارند تا به آنها اهمیت داده شود.

هوش مصنوعی: صحبت‌های او به قدری شیرین و دلنشین است که در ستایش تو، آنقدر شکر می‌ریزد که در بنگاله هم یافت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: این قطعه شعری که می‌بینید، بر اساس شعرهای دیگر نوشته شده و با این حال، وجود دارد که این نوشته یک کاغذ است و به خاطر کوتاه بودنش نمی‌توان آن را در ادامه قرار داد.

هوش مصنوعی: نسبت به ستایش تو در دل من آن‌چنان جایی دارد که حتی بر روی گل‌های صدبرگ، قطرات شبنم نمی‌توانند به اندازه آن باشند.

هوش مصنوعی: حالت او به قدری آماده شده که دیگر هیچ فکر و خیالی در ذهنش بدون تأثیر نیست.

هوش مصنوعی: او زمانی که در عرصه‌ی ستایش و مدح قدم گذاشت، در حالی که این سخن بی‌پایه و اساس مانند شعله‌ای زود گذر و بی‌ثبات است.

هوش مصنوعی: چرا هر ساله همانند دیگر دوستان، نعمتی که در نامه‌ی انعامش نوشته شده است، پرداخت نمی‌شود؟