گنجور

شمارهٔ ۶۵

به عزم رقص چو آن فتنه زمین برخاست
بر آسمان ز لب غیب‌افرین برخاست
به بزم شعلهٔ ناز بتان جلوه فروش
فرو نشست چو آن سرو نازنین برخاست
فکار گشت ز بس آفرین لب گردون
به قصد جلوه چو آن جلوه‌آفرین برخاست
کرشمه سلسله جنبان قید دلها گشت
ز باد جلوه چو آن جعد عنبرین برخاست
بلا به زود لب انبساط خندان شد
اگرچه دیر ز ابروی ناز چین برخاست
به آرمیدگیش گرچه شد عزیمت رقص
ز جا نخاسته آرام از زمین برخاست
چو داد جلوهٔ آشوب خیز داد و نشست
فغان ز محتشم والهٔ حزین برخاست

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

به عزم رقص چو آن فتنه زمین برخاست
بر آسمان ز لب غیب‌افرین برخاست
هوش مصنوعی: با اراده رقص، آن شور و هیجان از زمین آغاز شد و از آسمان نیز صدای پر از زیبایی و جاذبه‌ای بلند شد.
به بزم شعلهٔ ناز بتان جلوه فروش
فرو نشست چو آن سرو نازنین برخاست
هوش مصنوعی: در محفل دلربای معشوقان، زیبایی‌ها در چهرهٔ آنان درخشید و جای خود را به یکدیگر دادند، همان‌گونه که سرو نازنین هنگام برخواستن خود را به نمایش می‌گذارد.
فکار گشت ز بس آفرین لب گردون
به قصد جلوه چو آن جلوه‌آفرین برخاست
هوش مصنوعی: فکر و اندیشه به خاطر زیبایی‌های آسمان و جهان، به جنب و جوش درآمد و به سمت نشان دادن زیبایی‌ها رفت، همان‌گونه که آن که زیبایی می‌آفریند، بیدار شد و به عمل پرداخت.
کرشمه سلسله جنبان قید دلها گشت
ز باد جلوه چو آن جعد عنبرین برخاست
هوش مصنوعی: هنر و زیبایی جنبش‌های یک عاشق، به مانند نسیمی دل‌ها را به خود جلب کرد، مانند جعد (فر) خوشبوی عنبر که به آرامی و با زیبایی به حرکت در می‌آید.
بلا به زود لب انبساط خندان شد
اگرچه دیر ز ابروی ناز چین برخاست
هوش مصنوعی: مشکل و سختی به زودی جای خود را به شادی و خنده می‌دهد، هرچند ممکن است دیرتر از یک ابروی کج‌ناز ظاهر شود.
به آرمیدگیش گرچه شد عزیمت رقص
ز جا نخاسته آرام از زمین برخاست
هوش مصنوعی: با این که او به آرامش رسیده بود و برای رقص از جایش حرکت نکرد، اما هنوز از زمین بلند شد و آرامش خود را حفظ کرد.
چو داد جلوهٔ آشوب خیز داد و نشست
فغان ز محتشم والهٔ حزین برخاست
هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و شور و هیجان خود را نمایان کرد، صدای فریاد و ناله‌ای بلند شد که حسرت و اندوه را به دنبال داشت.