هوش مصنوعی: ای دل شاداب و پرشور، به سوی کسی برو که نگاهت را از همه دیگران گرفته‌ای و به روی او خیره شده‌ای.

هوش مصنوعی: ای آتش دل که به خاطر تو در عذابم، وقتی از تو شکایت می‌کنم، شبیه تو درددار و بی‌چاره‌ام.

هوش مصنوعی: هر گلی که به باغ می‌آید را بو می‌زنم و به خودم می‌گویم که با بوی تو همراه هستم و به یاد تو می‌افتم.

هوش مصنوعی: ای دل، اگر تو سجده کنی، محل عبادت هم به تنگ می‌آید. اما اگر به ابروی کسی نگاه کنی، به قدری زیباست که سخن‌گو می‌شود.

هوش مصنوعی: از من جدا شو ای عاقل، وگرنه دوباره دچار جنون می‌شوم، چون تو با موی کسی مرا به زنجیر کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: ای محتشم، اگر دوران تو همسایهٔ مجنون شده و دیوانه‌ات کرده، نگران نباش و خوشحال باش که در عشق، جایی در کنارهٔ کسی داری.