هوش مصنوعی: ای دل، تو از آن گل جدا شدی و فکر می‌کنی که دیگر هیچ نگرانی برایت نخواهد ماند و با او دیگر هم‌سخنی نخواهی داشت، گمان می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو یکباره در دل خود، راهی برای اشک‌ریختن باز کرده‌ای و دیگر چشم تو آتشِ درون من را درک نخواهد کرد. این حالتی از غم و سوختگی است که به شکل دود احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: تو ای نصیحت کننده، می‌خواهی من را تحسین کنی اما ببین که چگونه به خاطر این نعمت، من در آن در به خوش خیالی تو درمانده‌ام و تو فکر می‌کنی که من راضی و خشنود هستم.

هوش مصنوعی: ای شخصی که جز آن زحمتکش، کسی دیگر را نمی‌شناسی، فریب خورده‌ای. تصور می‌کنی خودت را مورد قبول و من را مردود می‌دانی.

هوش مصنوعی: دختر زیبای ترک، با نگاهی سرزنش‌آمیز از کنار من گذشت. من زیر لب دعایی برای او گفتم، اما به نظر می‌رسد که او این نصیحت را نشنیده است.

هوش مصنوعی: مقرر شده که برای هر مدعی، سخت‌ترین قضاوت را از دوستان خواهی داشت. این خدمت به من سپرده شده، گویی که کسی به من توصیه کرده است.

هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر جدایی تحت فشار و ناراحتی قرار گرفته‌ای، صبر در برابر این درد باعث می‌شود که به تدریج بهبود یابی و امید به بهبودی در تو ایجاد شود.