هوش مصنوعی: آن کسی که با زیبایی تو آینه‌ای ساخته، باعث شده همهٔ آینه‌ها از زیبایی تو شرمنده شوند.

هوش مصنوعی: طاق ایوان، از زیبایی مه خجالت می‌کشد؛ زیرا بالای دو چهره‌ات، طاق دو ابروی تو را به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: نخل درختی است که در چمن زیبایی تو بر روی توانایی خود افتخار می‌کند. همچون نخل، قامت دل‌فریب تو نیز سرسبز و بلند است.

هوش مصنوعی: به خاطر کشتن و ایجاد اختلال در دو جهان، هرچند زهر می‌زند که همچون کمان عمل کند، اما کار خود را به یاری نیرو و توان دست تو انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: جمال و زیبایی تو به قدری ارزشمند است که آسمان هرگز نمی‌تواند آن را با خورشید مقایسه کند؛ زیرا سنگ ترازوی تو برای سنجش زیبایی‌ها بسیار سنگین و ارزشمند است.

هوش مصنوعی: پرندهٔ دل با اینکه بال و پر ندارد، در نهایت شگفتی، در فرو شانهٔ موهای تو آشیانه‌ای ساخت.

هوش مصنوعی: آسمان از درد و رنج من خالی شد، زیرا عشق پرشور من باعث شد که خاک پاهای تو، آرامش و سرزندگی من باشد.

هوش مصنوعی: بهتر است به فکر کار دیگران باشی، چون سرنوشت من به واسطه اولین نگاه تو که همچون جادوی چشم‌هایت بود، رقم خورد.

هوش مصنوعی: وقتی فرمان تو را در سکوت لعل تو دیدم، دلم رفت و بدون اینکه تو متوجه شوی، چشمم با تو سخن گفت.

هوش مصنوعی: هر بار که با قدمی دلنشین به محفل من آمدی، نسیم صبحگاهی بی‌دلیل مرا مست کرد، چرا که عطر تو فضا را پر کرده بود.

هوش مصنوعی: عشق توانسته است با قدرت و شگفتی خود، جایی در دل تو که بدخلق هستی، ایجاد کند.