هوش مصنوعی: عشقی که او را به دام انداخته، وقتی تو را دید، تلاش کرد تا از چنگ تو فرار کند.

هوش مصنوعی: تا سر و پا چه حالی داری، ای دلپسند مانند قند افغان، که شیرینی تو مانند قند برای مگس‌ها جذابیت دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به احساس تعلق و وابستگی اشاره دارد. شاعر از کسی می‌خواهد که از او حمایت کند و به او کمک کند، زیرا او تحت تأثیر و فشار دیگران است. او از نخل بلند به عنوان نمادی از عظمت و قدرت یاد می‌کند و با تواضع می‌خواهد که دستش در حال حاضر به کسی دیگر نرسد و از آن شخص حمایت کند.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی دل سوزان من را در آتش اندازی؟ این روزهای تیره و تار برای دل من به هیچ‌وجه خوشایند تو نیست.

هوش مصنوعی: ای مادر زمانه، نگاه کن که فرزند با ارزش تو چگونه به عهد و پیمانش با من خیانت می‌کند.

هوش مصنوعی: ای محبوب، اگر از تو دلگیر شدم، باید بدانی که در قلب من تنها حسرت و یاد تو باقی مانده است.

هوش مصنوعی: تلخی نکن که خندیدن به زور از لب‌ها و دهن تو بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: امروز چه کسی پیدا می‌شود که به تو نگاه کند و بدگوییِ من را بگوید، در حالیکه دیشب فراموش نکردم که پند تو را گرفتم؟

هوش مصنوعی: وقتی از کارهایی که کرده‌ام بسیار پشیمان شدم، دستم را از کاری که با شتاب و بی‌ملاحظه انجام می‌دادم، برداشتم.