هوش مصنوعی: به خاطر معشوقم، از اشک‌هایم گل می‌سازم و خاک را در خانه‌اش می‌ریزم تا نشان پای او به خاطر اندوه من محو نشود.

هوش مصنوعی: من در شب، به یاد میهنم، به خاک پای او روی آورده‌ام و دیگر هیچ راهی برای دسترسی به او ندارم.

هوش مصنوعی: به رغم اینکه به خاک تلخ و ناگواری رسیدم، خوشحالم که در این دنیا، هیچ کس به اندازه من برای جفا و بی‌وفایی او آرزو نکرده است.

هوش مصنوعی: آن که برای من تمام دلشوره و مشکل است، از زندگی‌ام دور باشد. حتی یک لحظه هم نمی‌خواهم که او از ذهنم دور شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که نشان سم سمند او را به من نشان دهد، اگرچه همه خاک مسیر او باشد، برای من همان خاک در برابر چشم من، جایش است.

هوش مصنوعی: هرچند که به خاطر فقر و تنگدستی به طور مداوم در سختی و نیازمندی هستم، ولی به خاطر عشق او، نام و لقبی شایسته به من داده نشده است، تا زمانی که به او نیازمند شدم.