هوش مصنوعی: بیا ای عشق، به من کمک کن تا از مسیر زندگی آزاد شوم. جنون و شور را در جلویم قرار بده و اجازه نده که عقل و منطق مانع این آزادی شوند.

هوش مصنوعی: مسجد سرو من، جایی است که عشق در آنجا به اوج می‌رسد و در نتیجه، افرادی که سال‌ها عبادت کرده‌اند و زاهد بوده‌اند، به راحتی از روی احساس و عشق خود به خدای خود دست می‌زنند و از خود مایه می‌گذارند.

هوش مصنوعی: دل‌های عزیزان مانند قلعه‌ای است که حتی قدرت‌مندان هم از تسخیر آن ناتوانند. ای زیبای دل‌انگیز، تو باغی هستی و پادشاهی که باید این حصار را بشکنی.

هوش مصنوعی: وقتی سرنوشت تو را به سمت قوس ابرویت سوق می‌دهد، با مهارت و زیبایی‌ای که داری، به دل‌ها نفوذ کن و آن‌ها را به جذابیت خودت مجذوب ساز.

هوش مصنوعی: اگر کسی در مسیر عشق تو دلش از تاریکی ها خارج شود، با یک نگاه جذاب و قوی می‌تواند شکوه و عظمت دل عاشق را به هم بریزد.

هوش مصنوعی: به بالای کاخ بیا و با کنار زدن پوشش صورتت، چهره‌ات را نشان بده و از آن شکل هلالی که داری، باری به ماه کامل ضربه بزن.

هوش مصنوعی: از لحظات خوش خود بهره‌برداری کن و غمگین نباش. نوشیدنی‌ات را بردار و بی‌مکلفی، خودت را راحت کن. از هر گونه سختی و قید و بند رها شو و لذت ببر.

هوش مصنوعی: اگر درهای خانه کسانی که به دنبال لذت هستند را ببینی، با چوب آن‌ها به ستاره‌های دور دست ضربه بزن و تکه تکه کن.

هوش مصنوعی: اگر ساقی محترم این گونه باشد، پس به او بگو که بار سنگین گناهانم را با آن پیمانهٔ پر بشکن و از دوشم بردار.