هوش مصنوعی: هرچند در چشمان پراشک من نمی‌توانم تو را جا دهم، اما به همین اندازه نمی‌توانم آرزوی تو را از دل بیرون کنم.

هوش مصنوعی: اگرچه نمی‌توان با تلاش زیاد به وصال (وصل محبوب) دست یافت، اما فراق (هجران) هم نمی‌تواند مانع عشق و آرزوی تو باشد.

هوش مصنوعی: برای تو عمداً برخلاف خواسته‌ام عمل می‌کنم، چرا که نمی‌توانم با دانایی تو که همیشه درست می‌بیند، در تضاد باشم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه می‌دانم این عشق ممکن است به بی‌اعتقادی منجر شود، اما از شدت سرکشی‌ات می‌ترسم که ممکن است نتوانم حتی از خدا هم خواسته‌ات را بنمایم.

هوش مصنوعی: در دل تنگی و دشواری که در آن به سر می‌بریم، جایگاه و ارزش تو به قدری زیاد است که هیچ چیز نمی‌تواند جواهر وجود تو را به گردون بیاورد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تو را از چشم مردم پنهان کنم، اما چه کنم که تو همچون خورشیدی هستی و نمی‌توانم وجود تو را مخفی کنم.

هوش مصنوعی: اگر تمام وجودم مانند آسمان باشد، باز هم نتوانم از تماشای تو سیر شوم.

هوش مصنوعی: اگر تو هم به من وعده بدهی، ای دوست، ولی این وعده نادرست باشد، چه فایده‌ای دارد؟ چرا که تو نخواهی آمد و من نمی‌توانم خواسته‌ات را برآورده کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو از گفتن بازبمانی، هیچ‌گاه نمی‌توانند به دل‌هایشان گوهری مانند تو را بیاورند.