هوش مصنوعی: سازنده‌ای بزرگ و مهربان، ارمغان‌هایش مانند باران، نیکویی و لطفش فراوان است. جانم را فدای دست و دل تو می‌کنم، ای صاحب‌دست‌های گرانقدر.

هوش مصنوعی: در آسمان، چشمان فلک هیچ ابری را ندیده‌اند که به زیبایی و رنگ دست تو باشد، زیرا باران از نقره خالص و طلا سرخ به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: نگاه محبت آمیز تو قابل جبران نیست، زیرا از دنیای ممکنات، سبکی وجود ندارد که بتواند سنگینی آن را تحمل کند.

هوش مصنوعی: عشق و محبت و سختی‌های تو باعث شده است که حسادت به جایی برسد که حتی دشمنانم می‌خواهند از غم و درد من بهره‌برداری کنند.

هوش مصنوعی: کمک کن که در این سرزمین مقام و جایگاه را مشخص کنند، کسی که ارزش‌های بزرگ را سبک می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در درمان فقر و تنگدستی، نسخهٔ صبر و خودداری را بگیرد، به جز تو که در این بیماری، احساس ناتوانی می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، من فقط به تو نگاه می‌کنم و هیچ کس دیگری برایم اهمیت ندارد، حتی اگر دیگران هم به من نگاه کنند.