هوش مصنوعی: من از خداحافظی و دوری رنج می‌برم و حتی با اینکه در عرصه سیاست قرار دارم، احساس می‌کنم که دیگران به من عبرت می‌دهند و من همچنان نام محبت را با خود به همراه دارم.

هوش مصنوعی: امشب به خاطر یاد تو زنده‌ام، لطفاً مرا از خودت بی‌نصیب نکن. چرا که ممکن است فردا بدون اینکه حتی حرفی بزنم، از دنیا بروم.

هوش مصنوعی: اگر تو با ظلم و ستم خود خوشحالی، پس من هم شکر که زندگی جاودانی دارم تا از تو بار گناه و ناپسندی را تحمل کنم، به شرط آنکه همچنان زنده باشم و بار منت تو را بکشم.

هوش مصنوعی: من به نوعی می‌خواهم از غم عشق تو صحبت کنم، زیرا حتی صدای قیامت هم نمی‌تواند مرا بیدار کند.

هوش مصنوعی: به میهمانی تو آمده‌ام با حفظ ادب، اما به خود اجازه داده‌ام که با جرأت و جسارت در مقابل تو قرار بگیرم و قدرت تو را به چالش بکشم.

هوش مصنوعی: ای گل، فرصت نده به باد تا با تو بازی کند، زیرا زیبایی و صفای تو ممکن است در خطر بیفتد.

هوش مصنوعی: سگی که قبلاً با آن آشنایی نداشتی، حالا با وجودش احساس نزدیکی و محبت به تو دارد و می‌خواهد که با تو ارتباط برقرار کند.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر ترس از من در جمعی حرف نمی‌زد، حالا که امنیت بیشتری دارد، می‌تواند حرف بزند و نصیحت کند.

هوش مصنوعی: در این بزم خاص، ای مدعی، من پیش از تو به محرم بودن نزدیک‌تر بودم و حرمت و احترام بیشتری داشتم.

هوش مصنوعی: ای محتشم، از نزدیکی به غیر خدا آسوده‌خاطر نباش، زیرا در آنجا که پذیرش وجود دارد، قابلیت نیز نقش دارد.