هوش مصنوعی: من شخصی‌ام که فقط به عشق اهمیت می‌دهم و حتی در این زمینه نیز هیچ اختیاری از خود ندارم.

هوش مصنوعی: من هیچ چیزی جز عشق ندارم و به چیزی که در دنیا اعتبار دارد، اعتنایی ندارم.

هوش مصنوعی: خوابم را گرفته است، این دختر زیبا که تنها یادش مانده است؛ جز شب‌زنده‌داری و بیداری نمی‌توانم آرامش پیدا کنم.

هوش مصنوعی: با معشوقی که به من وعده وفا داده، زندگی‌ام آرامش دارد و بدون او هیچ گونه آرامشی احساس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: دل من پر از احساسات و عواطف است، اما از محبت و نوازش دور هستم. در عین حال، غم و اندوهی در درونم وجود دارد و کسی نیست که به من دلداری دهد و غمم را کاهش دهد.

هوش مصنوعی: من هرگز به فکر تو نیستم، چون در کناری از این گریه و اشک‌های پرخون هیچ آرامشی ندارم.

هوش مصنوعی: من به عشق تو اعتراف کرده‌ام ای محبوب، و جز این عشق هیچ کار دیگری برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: اگرچه در دل بارها از دوستانم خوشحال هستم، اما هیچ پریشانی را از یک سگ نخواهم پذیرفت.

هوش مصنوعی: اگر او بداند که ورودم به اینجا اختیاری نیست، باید از محله خودش رانده شود.

هوش مصنوعی: من از وفای خودم به زیبایانی که در درگاهشان هستم، خوشحال هستم و جز درخواست محبت، هدف دیگری ندارم.

هوش مصنوعی: من تنها داشته‌ام گدایی است و فقط همین را می‌گویم، هیچ چیز دیگری ندارم.

هوش مصنوعی: در راه او، به خاطر تواضع و افتادگی‌ام تبدیل به غبار شدم و بر دل خود هیچ غباری را حس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر این که دیروز جایی را ذکر کرده‌ام که در آنجا احساس حقارت و فرودستی ندارم، قدردانی می‌کنم.