هوش مصنوعی: وقتی برای دعا و درخواست به درگاه تو آمدم، چنان غرق در شادی و عشق شدم که دیگر نتوانستم صحبت کنم و لبم از بیان عاجز ماند.

هوش مصنوعی: عشق وقتی که دوباره مرا با ناز سوی تو دعوت کرد، از بیرون صدایی آمد در حالی که درونم بسته بود. من به وسوسه و جادو به تو آمدم.

هوش مصنوعی: من از آغاز همیشه به خودم می‌بالیدم که صبر و شکیبایی دارم، اما حالا که به درگاه تو آمدم، می‌بینم چه پیش آمده است.

هوش مصنوعی: درد و زخم ناشی از ناپایداری و عدم اعتماد برایم کافی است، لطف و محبت تو را به من ارسال کن، زیرا من از ابتدا با این داغ درونم آمده‌ام.

هوش مصنوعی: دیواری که به من تعلق دارد، رنگ و بوی گل لاله به خود گرفته است، به خاطر اینکه من آنقدر در داغ و درد غرق شده‌ام که حالا همه جا را با خون خود آغشته کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به آزمون و سنجش نیاز دارم، و در ملاک درک او، به قدری خوار و ذلیل به نظر می‌رسم که خود را کوچک و ناتوان احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در این درگاه جایگاهی ندارم و به عنوان یک انسان بی‌ارزش به شمار می‌روم، اما اگر سرنوشت چنین مقدر کرده باشد، مجبور شدم که به عنوان راهنما بیایم.