هوش مصنوعی: در میهمانی، وقتی بر حریف خود پیروز شدم، جانم را در میان گذاشتم و به مدد عشق به او رسیدم.

هوش مصنوعی: زمانی که به نامحرمان اجازه ورود به فضای درونی نمی‌دهم، متوجه شدم که شما را از دور می‌نگرم و به نوعی نگهبان سرنوشت شما شده‌ام.

هوش مصنوعی: دیدم که بهتر است از دور تو را ببینم و با خودم فکر کردم که می‌توانم از تماشای تو لذت ببرم.

هوش مصنوعی: از این مهمانی وصال، نصیب من این شد که بدون هیچ توجهی از جانب محبوب، در عین حال از لطف و محبت پنهان او بی‌نصیب ماندم.

هوش مصنوعی: در حالی که آستینم را روی صورتم کشیده‌ام و درونم پر از احساسات و هیجان است، از بیرون به گونه‌ای رفتار می‌کنم که انگار به دروازه‌ی دوست و عشق نزدیک شده‌ام.

هوش مصنوعی: زندگی تو مانند بادی است که می‌گذرد و آنچه می‌توانستی انجام دهی را از دست داده‌ای. اما من به خاطر نصیحت تو، زبانم به بیان احساساتم کوتاه شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه همیشه با احترام و ادب به درگاه تو می‌رفتم، اما اکنون با تمام وجود و بدون شرم، به حضور تو آمده‌ام.