هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و شیدایی‌ام به ناگاه از عقل و دین کناره گرفتم و به دنیای رندی و بی‌قیدی وارد شدم و در این مسیر به رسوایی و ناملا‌ئمی دچار شدم.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌نیازی‌ام هیچ‌گاه دور کعبه نمی‌چرخیدم، اما در نهایت به‌دلیل بدشانسی و حال ناخوش دلم مانند سگی سرگردان شدم.

هوش مصنوعی: سر من باید همچون گوی به زمین بیفتد، زیرا که عمری در کوی تو بی‌نتیجه و بی‌حاصل سرگردان بوده‌ام.

هوش مصنوعی: از محبوبی دیگر به دنبال درمان درد دلم می‌گردم، زیرا هرچه از تو تلاش کردم، تنها به مصیبت و بیچارگی‌ام افزوده شد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو جان من را بگیرد، دندان‌های خود را از این زیبایی می‌کنم و اگر عشق تو دین و ایمانم را بگیرد، از آن هم باز می‌گردم.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی بی‌نظیرت به قدری مرا آزار دادی که حالا از زیبایی‌های دیگران هم بیزار شدم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به خاطر عشق تو از راهی که می‌روم، قدمی بیرون بگذارم، اولین کسی که با آرامش بر روی زمین گام برمی‌دارد، من هستم.