هوش مصنوعی: من در راهی نشسته‌ام که پر از سوالات است و انتظار دارم که به خواسته‌ام پاسخ داده شود، همان‌طور که ماهی به وعده‌اش توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: من شب گذشته به خاطر اضطراب و نگرانی مانند شمعی بوده‌ام که گاهی شعله‌ور شده و گاهی به خاموشی متمایل شده‌ام.

هوش مصنوعی: گل از دامن طبیعت سر بر می‌آورد و من به گونه‌ای در کنار روز و شب، مانند گیاهی در جمع گل‌ها نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: من مانند یک صیاد که در کمین آهویی نشسته، همیشه در انتظار نگاهی از او هستم.

هوش مصنوعی: دل من را چون دودی سیاه در سینه‌ام زخم کرده است؛ اکنون در کنار این دل، در خانه‌ای تاریک و پر از غم نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: به یاد روزی می‌افتم که در آن فریب و ظاهر سازی وجود داشت و سالی که من به وعده‌ای که به ماهی داده شده بود، نشسته‌ام.