هوش مصنوعی: سقفی که مثل آینه می‌درخشد و آبی رنگ است، برای منی که تشنه‌ام، مانند سرابی در هوا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: این گوی که در دستان کسی قرار گرفته، مانند یک قطره آب است که از ابر معلق به پایین آمده.

هوش مصنوعی: دل از غبغب و صورت تو جدا می‌شود، چون می‌داند که آتش عشق مانند حبابی معلق است که به راحتی می‌تواند بترکد.

هوش مصنوعی: موهای تو به قدری زیبا و دلنشین است که گویی مثل یک پرنده در حال پرواز است و من حتی میل دارم آنها را ببوسم.

هوش مصنوعی: در بین بندهایی که به دور تو پیچیده شده، همیشه دلم مثل مرغی کبابی در حال آویختن و سوختن است.

هوش مصنوعی: این سر من از عشق تو پر از حال و نشئه است و به نوعی شگفت‌انگیز، مانند جامی از شراب معلق می‌باشد.

هوش مصنوعی: در دل من احساساتی به هم ریخته و مضطرب وجود دارد که از تأثیر عشق تو، مانند قطرهٔ آبی که در هوا معلق است، بیشتر در حال تلاطم و لرزیدن است.

هوش مصنوعی: دل که از خواستن زیبایی تو دچار تردید شده، همچون پرنده‌ای است که به وسیلهٔ طنابی معلق در هوا آویزان شده است.

هوش مصنوعی: هر مژه‌ات مانند یک گوهر زیباست و از چشم‌های تو نوری سرازیر می‌شود، این زیبایی در عین حال به گونه‌ای است که به آن ناز و لطافت خاصی می‌بخشد.