هوش مصنوعی: پس از مرگ من، آن معشوق هیچ تاسفی نخواهد کرد. انسان می‌تواند به خاطر او زحمت و رنج را کنار بگذارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عاشق به وصال معشوق نرسد، نمی‌تواند به آرامش و سیر و سرور بپردازد؛ مانند زلیخا که به خاطر دوری یوسف از او، همچنان در محدودیت و منع زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: من در باغ وصالی که مخصوص من است حضور دارم، اما قادر به تماشا نیستم و در انجام وظایف خود ناتوانم.

هوش مصنوعی: نگاه کن به نعمت من که هنگام ورود به جمع او، صد مانع در میان بود، اما آن مانع‌ها بدون وقفه کنار رفتند.

هوش مصنوعی: در بین تعریف و تمجید از میهمانی‌های صوفیان، کمی باده خالص به دست بیاور و آن را به کار بگير.

هوش مصنوعی: اگر بخت در ساعتی که خوشبختی می‌آورد به من وصلی هدیه دهد، موفق می‌شوم؛ مشروط بر این که وعده‌های او دچار نقص و کمبود نشود.

هوش مصنوعی: محتشم به نامش مطرح است و به خاطر مشکلاتی که داشت، مرگش نتوانست مسائلش را حل کند. این مشکلات تا ابد باقی خواهند ماند و هیچ چیز نمی‌تواند آن‌ها را از بین ببرد.