هوش مصنوعی: گدایان در کنار درگاه‌ها نگهبانانی دارند که مانع ورود من به آستان او هستند؛ هم زمین و هم آسمان مانع از دسترسی من شده‌اند.

هوش مصنوعی: من در شب‌های سرد تنها هستم، و به یاد زیارت کسی فکر می‌کنم که دیگر آنجا نیست. نگرانی من از کسانی است که به من اجازه ورود نمی‌دهند و مانع می‌شوند.

هوش مصنوعی: نگهبانان از ما پنهان نگه داشته‌اند آلام و دردهای درونمان را؛ به طوری که خوبان نمی‌توانند از لطف و محبتی که در دل خود دارند، مانع شوند.

هوش مصنوعی: در این شب، هم دل به شادی و مهمانی داریم و هم دوست بخشنده‌امان که محبتش فضا را پر کرده، حجاب و مانع را از هر دو سو کنار می‌زند، هرچند که می‌شد در میان ما موانعی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: من با او گفتگوهای دلپذیری داشتم، اما ناگهان در دلش به خاطر صحبتی که با آن فرد بدگمان داشتم، گمانی بد در مورد من شکل گرفت و باعث شد که ارتباط ما دچار مشکل شود.

هوش مصنوعی: آیا رازهای مهمانی دیشب را نمی‌خواهد که از من پنهان بماند؟ زیرا اکنون من را از اختلاط با بدگمانان باز می‌دارد.

هوش مصنوعی: در محفلی که او (محتشم) حضور داشت، سخنانی می‌زدند که باعث شد آن ماه روشن (آسمانی) هم صحبت‌ها و هم‌گروه‌هایش به دلیل اشتباهاتی که کردند، از بیان خود بازمانند.