هوش مصنوعی: نگاه کن به آن پادشاه زیبا که با وقار نشسته و چگونه دیگران را به خود خیره کرده و غرق در تماشایش کرده است.

هوش مصنوعی: آن تیر زیبای تو پرواز می‌کند و منتظر کشی را به صبر وامی‌دارد، در حالی که صد کمان از کمانخانه برای رسیدن به آن آماده‌اند.

هوش مصنوعی: در کنار من درختی وجود دارد که قامتش به دلیل زیبایی و نازکی‌اش، نشانه‌ای از بند لباسش دارد که خیلی محکم بسته شده است.

هوش مصنوعی: سررشته‌ی دل خوشی و رضایت به دست یار است، اما این رشته به قدری محکم نیست که نتوان آن را پاره کرد.

هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و بازیگوشی‌های کودکانه اشاره دارد. در اینجا، شاعر به تصویر کشیدن حالتی می‌پردازد که کودک با نگاه و شادی‌اش، دل او را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دو چشم کودک به او روحیه‌ای می‌بخشند، در حالی که از نیش زدن‌هایش، یعنی بازی‌ها و شیطنت‌هایش، احساس خستگی نمی‌کند. در واقع، شاعر با این تصویر می‌خواهد نشان دهد که این بازی و شیطنت‌ها چقدر روحیه را شاداب می‌کنند و حتی خستگی را از بین می‌برند.

هوش مصنوعی: شخصی به نام محتشم در دام یا قید گرفتار شده است، اما این بی‌تکلفی وجود دارد که او با مرگ از آن قید آزاد خواهد شد.