هوش مصنوعی: فقط عشق و محبت از میان مردم باقی مانده است و هیچ چیزی جز عشق به کسی نمی‌تواند بماند.

هوش مصنوعی: نیمه‌باز بودن چشم او در دنیای زیبایی‌ها، نشان‌دهنده‌ی دلربایی‌اش است که مانند تیر از کمان بر دل‌ها می‌نشیند و حاکی از قدرت و جذابیت اوست. او توانایی دارد که از دلی تیره و تار، زندگی تازه‌ای به وجود آورد.

هوش مصنوعی: تو چه زمانی در درب یار ایستادی؟ آیا جز در بر یار، جای دیگری بود؟ اگر عشق را از هوس می‌شناختی، آن‌قدر اشتباه نمی‌کردی.

هوش مصنوعی: امشب خبری از کاروان لیلی نیست و شاید برای پرسه‌زدن مجنون، جرس را خاموش کرده‌اند.

هوش مصنوعی: از دل من که به خاطر تو پر از درد و رنج است، اشک و آه به بیرون سرازیر می‌شود. در نهایت، دیگر هیچ راهی برای نفس کشیدن و ادامه زندگی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو، جان‌های زیادی را می‌خواهم تا در روز قیامت از تو درخواست کنم که این دو جهان را به من بدهی.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که روح و احساسات من را نرنجان؛ چرا که در جایی که امنیت وجود ندارد، حتی بزرگ‌ترین و قوی‌ترین موجودات نیز در خطر هستند.

هوش مصنوعی: من گل آتشینی هستم که در اطرافم نور و حرارتی وجود دارد و به همین خاطر خطرهای زیادی از خار و علف‌های هرز مرا تهدید می‌کند.

هوش مصنوعی: محتشم به زیبایی و دلربایی نگاه می‌کند و منتظر است که لب‌های زیبای تو یک کلام از عشق بگویند. آرزوی او این است که یک بار دیگر تو را به چشم ببیند و از تو شنوایی کند.