هوش مصنوعی: ای نازنین، چشمانت با مژگانی که از زیبایی بی‌نظیرت می‌درخشند، مانند لشکری از ناز و لطافت، گرداگرد تو را احاطه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ما به خاطر زیبایی و ناز تو، حتی اگر روزی اجازه‌ی عشق بگیریم، از کشور ناز تو دل نمی‌کَنیم.

هوش مصنوعی: نام جلاد را به خاطر غمزه‌ات به زبان نیاور، زیرا در کار کشتن، جلاد نیست مگر اینکه خنجر ناز را به او بسپاری.

هوش مصنوعی: هرچند چشمانت جسور و بی‌پروا هستند، اما زمانی که زیبایی و عظمت تو را بر بستر نرم و دلنشین می‌بینند، متحیر می‌شوند و فروتن می‌گردند.

هوش مصنوعی: برادر تو را افرادی که هوسرانی می‌کنند، منتظرند. وای به حال تو اگر در این مسیر ابراز تمایل کنی و بر حسب ناز و کرشمه، درها را به روی آنها باز و بسته کنی.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم آن نرگسی باشم که صبر و حوصله فراوانی دارد؛ او به من به اندازه‌ای می‌نگرد که صد بار نگاهش را به سمت من می‌اندازد، اما هیچ‌گاه از روی خودخواهی و ناز، به من نزدیک نمی‌شود.

هوش مصنوعی: آن روزی که عمر محتشم به پایان می‌رسد، روزی تاریک و بدی خواهد بود، زمانی که تو از شدت محبت و لطف خود، نتوانی خط و نشان‌های زندگی را از دل و ذهن او پاک کنی.