شمارهٔ ۳۰۵
آفت من یک نگه زان نرگس مستانه ساز
مستعد مستیم کارم به یک پیمانه ساز
چون ز من بندند راه آشنائیهای تو
هرچه میخواهی ز من غیر از نگه بیگانه ساز
شور طفلان را اگر خوش داری آن رخ را دمی
کار فرمای جنون عاشق دیوانه ساز
تا به خاک راهت افتد صورت از دیوار و در
آن خرامش را زمانی صرف صورت خانه ساز
تا روم آسان به خواب مرگ در بالین من
چشم افسون ساز را گوینده افسانه ساز
در وداع آخرین عیش کرد ای جغد غم
آشیان یک بار بر دیوار این ویرانه ساز
محتشم خواهی اگر یکتائی اندر حکم خویش
خاتم دل را نگین زان گوهر یک دانه ساز
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آفت من یک نگه زان نرگس مستانه ساز
مستعد مستیم کارم به یک پیمانه ساز
هوش مصنوعی: نگاه جذاب و دلربای آن نرگس، درد و عذاب من است؛ من به شدت تحت تأثیر آن زیبایی قرار گرفتهام و کارم به یک جرعه شراب محدود است.
چون ز من بندند راه آشنائیهای تو
هرچه میخواهی ز من غیر از نگه بیگانه ساز
هوش مصنوعی: وقتی که ارتباطات من با دوستان و آشنایانت قطع شود، هر چیزی که بخواهی از من بخواه، به جز اینکه نگاهی بیگانه به من داشته باشی.
شور طفلان را اگر خوش داری آن رخ را دمی
کار فرمای جنون عاشق دیوانه ساز
هوش مصنوعی: اگر از شور و هیجان کودکان لذت میبری، لحظهای آن چهره را به کار بگیر تا دیوانگی عشق را برای عاشق سرتاسر حیرتزده ایجاد کند.
تا به خاک راهت افتد صورت از دیوار و در
آن خرامش را زمانی صرف صورت خانه ساز
هوش مصنوعی: تا زمانی که چهرهات بر دیوار و در، به زمین بیفتد و در آن جا، حرکاتی را صرف ساختن نمای خانهات کنی.
تا روم آسان به خواب مرگ در بالین من
چشم افسون ساز را گوینده افسانه ساز
هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانم به راحتی و بدون دردسر به خواب مرگ بروم، در کنارم کسی باشد که با چشمان افسونگرش داستانی جذاب و دلنشین برایم روایت کند.
در وداع آخرین عیش کرد ای جغد غم
آشیان یک بار بر دیوار این ویرانه ساز
هوش مصنوعی: ای جغد، در آخرین لحظات شادی بکن و یک بار دیگر بر دیوار این خرابه خالی، غم آشیانت را به نمایش بگذار.
محتشم خواهی اگر یکتائی اندر حکم خویش
خاتم دل را نگین زان گوهر یک دانه ساز
هوش مصنوعی: اگر میخواهی در کار خود یکتایی و برتری داشته باشی، قلبت را به گونهای تزئین کن که مانند نگینی با ارزش باشد.

محتشم کاشانی