هوش مصنوعی: ای ابر خوش باران، دعاهایی که از زبان ما بیرون می‌آید، مانند بارانی است که در فصل بهار می‌بارد و تمام این برکت و نعمتها از دست تو به ما می‌رسد.

هوش مصنوعی: خشکزار زمان ما و زمین‌های کشاورزی زندگی تو، تا ابد از باغ بهشت سرسبزتر خواهند بود.

هوش مصنوعی: بیان و سخنرانی خسرو و طلا بیان و عمر نوح، این زبان را از عهدهٔ سپاسگزاری‌ام خارج می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی بود که از محبت و رحمت تو بهره‌مند بودم و احساس سعادت می‌کردم، اما آن روزها به سرعت به پایان رسید.

هوش مصنوعی: ای شهریار، اگر بر اثر قدرت تو، در روز قیامت بر سر من تیغ و تبر بریزد، یا اگر درختان و گوهرها به من برسد...

هوش مصنوعی: من اگر بخواهم بر سر موضوعی کوچک و پیش پا افتاده از نفع و ضرر آن بنویسم، در دعوای خودم حتی یک کلمه هم از آن نخواهم گفت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا وجود دارد، تو باید موفق و خوشبخت باشی. وقتی که آسمان تغییر کند، تو باید مشهور و معروف شوی.

هوش مصنوعی: تا قیامت در سایه تو، زیبایی‌های جهان را به من خواهند بخشید، همان‌طور که علیخان میرزا نیز به عالم دیگری زینت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر چند روزی از عمر کوتاه او باقی بماند، توفیق در ثنایت نصیبش خواهد شد.