هوش مصنوعی: وقتی که پرنده‌گان آزاد شوند، جوینده را از آنچه دلمشغولش است دور می‌سازند و زیبایی در عرش او را در خود فرومی‌برد.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، چه تأثیری بر دل‌های ما دارد آن خورشید پنهانی که حتی در دل کوه‌های مضطرب هم می‌تواند نوری از خود بپاشد.

هوش مصنوعی: هرگاه کسی از عشق و خطرات آن احساس امنیت کند، آن فرد که بر گردونه عشق سوار نشده، در جهان شوری ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: بدون تردید، آن گل با چهره طلایی و کمالش تیر خود را به هدف می‌زند، حتی اگر در شب، یک روز را در نگاه مور بیندازد.

هوش مصنوعی: اگر از دل برآید حرف حق و صدای آن به گوش دیگران برسد، این بسیار خوشایند خواهد بود. اما هزینه این حرف، مانند آن است که به خاطر افشای حقیقت، غیرت را فدای آتش بکنند، همان‌طور که منصور را به خاطر اعتقادش به حق کشتند.

هوش مصنوعی: اگر ساقی (کسی که شراب می‌ریزد) کیفیت نهان شراب را نمی‌شناخت، آنگاه چطور می‌تواند این افسون را در دل این غمگین‌ها به وجود آورد که آتش عشق و شور را با آب انگور روشن کند؟

هوش مصنوعی: هر کسی که عشق را با کسی که نمی‌تواند ببیند توصیف کند، بی‌فایده است؛ چرا که هیچ کس نمی‌تواند در چشم یک فرد نابینا دارویی بریزد.

هوش مصنوعی: هر جا که حضور دارد، نوری درخشان و باشکوه می‌تابد و همچون شمعی که در جمعی روشنایی می‌بخشد، چهره‌های زیبا هم به اطراف روشنی می‌دهند.