هوش مصنوعی: پس از مدت طولانی انتظار، این آسمان نامهربان به من طعم شیرین وصال را چشاند، اما از پشت، زهر جدایی را به من داد.

هوش مصنوعی: آه که چه بد است این احساس کینه، هر روز زندگی‌ام به سختی سپری می‌شود و جدایی از تو با حسرت همراه است.

هوش مصنوعی: تو رفتی و عشق و شوق تو به یاد من باقی مانده است؛ به زودی بادی خوش‌بو می‌آید که بویی از من به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به تو بگویم که جدایی چه بلایی بر سر من آورد. اگر روزی به وصالت دست یابم، روز حساب و جزا چه خواهد بود.

هوش مصنوعی: در نبود تو، همه جا برایم تاریک و ناآشنا شده است. چشمان سیاه و زیبای تو را از کجا دیده‌ام که در ذهنم نقش بسته‌اند؟

هوش مصنوعی: از زمانی که در دل من، فکر تو جا گرفته، عقل و منطق من به بیگانگی رفته‌اند. این دل دیوانه هم که با عشق تو آشنا شده، دیگر نمی‌داند چه کند.

هوش مصنوعی: آه که به خاطر دوستی‌ات، به دام ظلم و ستم افتاده‌ام و خستگی زخم‌های جفای روزگار، مرا ناتوان کرده است.