هوش مصنوعی: امروز در زیر فشار و درد جدایی قرار دارم و نمی‌دانم فردا چه بلایی بر سرم می‌آید از این جدایی.

هوش مصنوعی: وجود من به مانند یک طلسم است که تنها به واسطه وصل به معشوقش به پا می‌ایستد. دوری از او باعث می‌شود که ذرات وجودم از هم بپاشند و مختل شوند.

هوش مصنوعی: من که مرغ باغ عشقم، حال و روزم چطور بود؟ با دلی پر از آرزو در دام صیاد فراق افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: دوستان، در این لحظه که به وصال محبوب نائل آمده‌ام، به یاد می‌آورم که کیست که بتواند در این جدایی‌ام یاری‌ام کند و مرا به پیشگاه شاه پذیرا برساند.

هوش مصنوعی: من زیر بار عشق، مشغول کار ناتمامی بودم که می‌توانست زندگی‌ام را کامل کند، اما صبح روز جدایی، همه چیز به هم ریخت.

هوش مصنوعی: خانه‌ی جسم انسان به خاطر سستی و ضعف در روابط عاشقانه و وصل، ویران شده است. افسوس که اگر روح بتواند استحکام و قوتی پیدا کند، بر اساس جدایی و فراق، پایه‌های آن روابط تقویت نخواهد شد.

هوش مصنوعی: دل خود را به هلاکت نسپار، زیرا راه‌های بی‌شماری برای رسیدن به خوشبختی وجود دارد. زندگی در آشتی و اتحاد، هرچند ممکن است به زوال منجر شود، بهتر از زندگی در تنهایی و فراق است که پر از ترس و وحشت است.