هوش مصنوعی: در این دنیا که تغییرات و تحولات زیادی دارد، در نهایت همه چیز به خوبی و خوشی پیش می‌رود. من هم از خواب بی‌خبری و غفلت بیدار شده‌ام و به واقعیت‌های زندگی توجه می‌کنم.

هوش مصنوعی: در زیر پاهای امل، روز و شب تبدیل به سیاه و سپید شدند، همچنان که صبر من همچون راهی آرام و بی‌صدا ادامه دارد.

هوش مصنوعی: داروی صبر که مدت زیادی طول کشید تا اثر کند، بالاخره تأثیری گذاشت که آثار درد من را از بین نبرد.

هوش مصنوعی: کشتی که به خاطر یک کشش قوی در گرداب به سوی عمق دریا می‌رود، سرانجام به سواحل بخت و خوش‌شانسی می‌رسد.

هوش مصنوعی: خسرو بهجت به اندازه‌ای دیر رسید که می‌توانست امیدها را برانگیزد، اما به سرعت از دنیای غم و درد رهایی یافت.

هوش مصنوعی: در نهایت، آن کلبه‌ای که زیبایی‌اش به دلیل سنگ‌هایش بود، اکنون به جواهرات و زیورهایی آراسته شده است که سقف و دیوارهایش را زینت بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: درخت بومی و خشکی که همیشه بی‌برگ و بی‌ثمر بود، ناگهان با دیدن دنیا و زیبایی‌هایش، دلش از حسرت پر شد و به یکباره درخششی پیدا کرد که حسرت هزاران گلزار را برانگیخت.

هوش مصنوعی: این نسیم چقدر عجب است که در هوای پاییز بوی بهار را به مشام من می‌رساند.

هوش مصنوعی: این شراب چه طعم و عطری دارد که وقتی به لب می‌رسد، دیگر هیچ واژه‌ای نمی‌تواند حال دل را توصیف کند و از شوق، هیچ نامی از مستی بر زبان نمی‌آید.

هوش مصنوعی: من مثل نخیلی هستم که در پاییز قرار دارد، اما امروز به خاطر نشانه‌های بهاری که در راه است، شاد و خوشحال هستم.

هوش مصنوعی: باغ خوشبختی من، جایی است که از سرنوشت خوب من صدها دسته گل از بوته‌های خار روییده است.

هوش مصنوعی: من بر دشمنانم پیروز شده‌ام و از ناشادابی حسودان به دور شده‌ام. آنها مرا خسته و ناامید کرده‌اند و من از این وضعیت فرار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: این جمله اشاره دارد به حسادت و غم و اندوهی که از مقایسه وضعیت کنونی با گذشته ناشی می‌شود. به نوعی می‌گوید که با وجود مشکلات امسال، هنوز به عزت و احترام دست یافته‌ایم، اما دل‌تنگی و ناراحتی از گذشته و حال بر ما سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: به واسطه‌ی نیروی کمک و حمایت خود، موفق شده‌ام که مقام بلند و ارج و منزلت خاصی را در دامان عِزت و احترام خود به دست بیاورم، و این امر به من اجازه داده است که از یاری دوستان و همراهان بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: بنیان strengthen روح و جسارت فردی از قدرت و عظمت تربیت شده توسط شخصیت بلقیس، به همراه احترام و وقار برخوردار است.

هوش مصنوعی: پادشاهی که هم انسان‌ها و هم پری‌ها به او وابسته‌اند، احساس ننگ می‌کند که به خاطر مقام سلطنتش، نیاز به زیبایی حورا و پری‌ها داشته باشد.

هوش مصنوعی: مریم، فاطمه، نماد عزت و شرافتی است که به خاطر عفت و پاکدامنی‌اش حفاظت شده و مانند دژی مستحکم در برابر حوادث قرار دارد. او به عنوان نمادی از نجابت و وقار در جهان شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: سرنوشت انسان‌ها در مرحله‌ای که خداوند بزرگ روزی‌دهنده‌ است، به دست می‌آید و در این میان، برخی از افراد واسطهٔ روزی افراد کوچک‌تر و بزرگ‌تر هستند.

هوش مصنوعی: کسی که به پاکی و عصمت خود معروف است، در حالتی که پرده ای از عفت و دوری از رسوایی دارد، به ناچار به اشتباهات خود اعتراف کرد.

هوش مصنوعی: کسی که با نجابت خود، کوهی از سنگ را بر وزن خود نشان می‌دهد، در برابر خردمندی تنها به انکار می‌پردازد.

هوش مصنوعی: در این کاخ زینت‌دار، نمی‌تواند هیچ نشانه‌ای از چهرهٔ او که همچون خورشید می‌درخشد، آشکار شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی بختش به او نشان دهد، حتی در خواب هم نگذارد که تا ابد بیدار شود.

هوش مصنوعی: اگر تقدیر و سرنوشت بزرگ او هم مانعش شود، باز هم اگر زندگی او را به چالش بکشد، او قوی و با اراده است و می‌تواند بر مشکلات غلبه کند.

هوش مصنوعی: اگر او ناگهان باری را رها کند، مانند شتر، ممکن است اوضاع به هم بریزد. بنابراین، ابتدا باید از خود بروز دهد که چگونه دست به کار است و چه اقداماتی انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: عطر و بویی که از هوای حرم پاک و مقدس او به مشام می‌رسد، بر زمین همچون مشک پخش می‌شود و به طراوت و زیبایی آن می‌افزاید.

هوش مصنوعی: حرکت و تغییرات ناشی از باد باعث شد که حکمت خالص و بی‌نقص به بیرون بیاید، چرا که نگران بودیم آن نسیم به بویایی افراد آسیب بزند.

هوش مصنوعی: ماه که میان مردان است، به خاطر غم و اندوهش کاسته می‌شود، زیرا در آن مکان، معشوقه‌اش از نامحرمان پنهان است.

هوش مصنوعی: عشق و محبت، که از جنس زنان است، امیدی دارد که به مانند کنیزان به جلال و زیبایی تبدیل شود و در آئینه‌ای به نمایش گذاشته شود.

هوش مصنوعی: اگر ماه حجاب خود را از چهره‌اش بردارد، زیبایی‌اش به قدری خیره‌کننده است که عقل و بصیرت را از دیدگان انسان می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌گونه آلودگی و آرزویی بر دامن پاک او وجود ندارد، مانند اینکه بر آئینه عاطفه‌اش هیچ‌گونه غباری نمی‌نشورد.

هوش مصنوعی: به خاطر نازکی و لطافت او، مانند بیدی که در باد می‌لرزد، هر بار که قدم می‌گذارد، گلی از درختان بهاری می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر شمع این بزم از وزش باد خاموش شود، ماه و خورشید با یکدیگر از ترس و نگرانی از دل شب تار پیدا خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد سایه‌ای را که در حرم وجود دارد، دور کند، دیوار نباید مانع تابش نور خورشید شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که قدیم‌ترین سپاهی و صف‌های دشمن را می‌شکنی، ای فیل پرعظمت و با وقار، ای سگان حرم که محترم و عزیز هستید، شما شیرهای شکار هستید.

هوش مصنوعی: حکم تو در هر جا مانند تقدیر است که فرصت را از کسی نمی‌گیرد، و قدرت تو همیشه مانند مرگ است که هیچ کس را بی‌خطر نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: قدرت و توانایی که از کمک تو به دست آمده، باعث شده است که رشد کنم و به شکل بهتری تربیت شوم، به‌طوری که در میان گردش‌های عالم، ثابت و پایدار بمانم.

هوش مصنوعی: شهرت انصاف تو مانند آبرو و اعتبار افراد بزرگ در بین مردم است و مهربانی‌ها و لطف‌های تو مانند نسیم در همه جا پراکنده و قابل احساس است.

هوش مصنوعی: بر روی کف پای تو نشانه‌ای است که چهره‌ی صد ماه را نمایان می‌کند و بر هلال صورت تو، سر صد شاه سوار قرار دارد.

هوش مصنوعی: در کنار تو، تمام موجودات آسمانی و زمینی، به تو خدمت می‌کنند و از ویژگی‌های بی‌پایان آفرینش بهره‌برداری می‌کنند.

هوش مصنوعی: برای یاری رساندن به سپاه منصور، نصرت و پیروزی کافی است که از سمت راست و چپ به حرکت درآیند.

هوش مصنوعی: اگر نور تربیت تو بر افرادی که ضعیف‌تر هستند بتابد، ای بزرگ و قدرتمند، سرنوشت و قدرت آسمان‌ها نیز تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر پشه، مور و ملخ به اندازه بزرگ شوند، همانند فیل‌ها و اژدها می‌توانند به شکار سیمرغ بپردازند.

هوش مصنوعی: من که بیشتر از این، در مسیر زندگی‌ام دچار مشکلات و بداقبالی‌ها شدم، تکیه‌گاه و پشتیبانی داشتم که در زمان سختی‌ها، همانند خار و خسی که در راه حضور دارند، مرا دلداری داد.

هوش مصنوعی: این لحظه از نعمت توست، ای خورشید ارجمند. این لحظه از کمک و حمایت توست، ای ستاره‌ای که در آسمان با وقار هستی.

هوش مصنوعی: من بر جایگاه ماه پا می‌گذارم و از روی تسلط، بر بالش خود تکیه می‌زنم چون به خودم مغرورم.

هوش مصنوعی: این هنوز آغاز نشانه‌های پیشرفت من است، چرا که من تازه شروع به رویش و جوانه زدن کرده‌ام و تو به مثابه ابری در بهار هستی که می‌تواند زندگی را زنده کند.

هوش مصنوعی: اگرچه من بنده‌ای از پروردگار هستم و هرچند که تو مالک و سرزمین‌دار بزرگی هستی، اما ثروت و دارایی تو از هندوستان و حبشه تا مرز چین و سرزمین تاتار گسترده است.

هوش مصنوعی: علاقه‌مندان با جان و دل فدای محبوب خود می‌شوند و اطاعت‌کنندگان، ستایش‌های زیادی از او می‌کنند.

هوش مصنوعی: یک فرد با ویژگی‌های خاص وجود دارد که از نظر رنگ پوست (سیاه و سفید) و سن (کبر و صغر) تفاوتی نمی‌کند. او هر دو دسته را می‌پذیرد و در برابر آنها تسلیم و فرمانبر است.

هوش مصنوعی: اگر دست سرنوشت زندگی او را بگیرد و در این مکان، زندگی جاودانی را برای تو تقدیم کند.

هوش مصنوعی: از باغ گل‌ها، بلبل به خاطر تو با حسرت صحبت می‌کند و این پرنده نادر، قصه‌ای دلنشین را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند جای او را ستایش کند، حتی اگر زمان و سرنوشت در چرخش باشد و تلاش زیادی صورت گیرد.

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به این نکته اشاره دارد که برخی افراد، در برابر کارهای خود دچار خودستایی شده و خود را در نظر دیگران بزرگ جلوه می‌دهند. او با انتقاد از این رفتار، بیان می‌کند که این کارها فقط توهم و لاف زدن است و در واقع، اگر کسی به خود بیاید، باید به گناهانش اعتراف کرده و از خدا طلب آمرزش کند.

هوش مصنوعی: در مقابل بلقیس، افرادی هستند که قبل از فرشتگان و نیک‌انسانان، به صورت دسته‌دسته و با شتاب می‌آیند؛ این افراد با عطوفت و ارادت، در خدمت او هستند.

هوش مصنوعی: تو که هستی که بخواهی خود را خدمتگزار نشان دهی؟ تو که کسی هستی که بخواهی بندگی خود را آشکار کنی؟

هوش مصنوعی: فقط همین کافی است که تو به او آینه‌ای بیفزایی که تصویرش را در آن بیبینی، و کافی است که دعاهای او را دوباره و دوباره تکرار کنی.

هوش مصنوعی: ای خورشید، به خدایی که وجودش خالق همه چیز است، تو موجب نظم و ترتیبی هستی که رابطه شب و روز را برقرار می‌کند.

هوش مصنوعی: به پیامبری که در شب عبادت به شدت مشغول عبادت بود، خداوند او را با رحمت و لطف فراوانی احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: به شخصی اشاره می‌شود که به مقام بالایی دست یافته و هر شب در حال نماز خواندن، با ذکری از بزرگداشت خداوند زندگی می‌کند و نشان‌دهنده‌ی تماس و نزدیکی او به مقام والای الهی است. این فرد به خاطر اعمال و عباداتش، مورد احترام و بزرگداشت قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در این شب تاریک که خواب سنگینی حاکم است، تنها چشم من و ستاره‌ها بیدارند و بقیه در خوابند.

هوش مصنوعی: بسیار برای دوام و ماندگاری تو دعا می‌کنم که زبانم از یاد برده و از آنچه باید بگویم ناکام می‌مانم.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای نام تو را از عمق قلبم بر زبان می‌آورم که خودم را در دریایی از گفتار غرق می‌بینم.

هوش مصنوعی: برای اینکه سایه‌ی بزرگی و عظمت بر جهان گسترده شود، باید حاکمیت و رهبری واقعی بر دنیا برقرار گردد.

هوش مصنوعی: در سایه‌ی وجود تو، نه تنها وجود خودت کمتر نمی‌شود، بلکه سرسری از تمام مخلوقات جهان نیز زیر سایه‌ی تو قرار می‌گیرند تا زمانی که روزها به شمارش ادامه دهند.