هوش مصنوعی: اگرچه روزهای خوش به پایان رسیده است، اما در این زمان، پسری از نسل بهزاد به دنیا آمده است.

هوش مصنوعی: در آسمان، مه به عنوان نماد قدرت و حکمرانی وجود دارد که در دوران خود، باعث نگرانی و آشفتگی زمانه شده است. اما در حال حاضر، او دیگر به یاد کسی نیست.

هوش مصنوعی: گل بهاری که با سخاوت خود در دنیای پر مهر و محبت رشد کرده، اکنون به مانند برگ‌های پاییزی، به زمین می‌افتد و نشان‌دهنده زودگذر بودن زیبایی و خوشبختی است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به او آسیب برساند، به جای خون، جواهرات قیمتی مانند یاقوت و لعل از او جاری خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل‌ها را به تسخیر خود درآورده است، زیرا بر بازوی او دو نامه فتح از سوی بخشنده‌ای قرار دارد.

هوش مصنوعی: در آن محیط، بخشش و generosity مانند عادت حاتم طایی (شخصیتی معروف در بخشش) به هیچ وجه مورد بی‌اعتنایی یا ناپسند قرار نمی‌گیرد. بلکه ابراز ملال و تنبلی نسبت به بخشش مانند این است که کسی بخواهد به حاتم برچسب بخل و خساست بزند. این نشان می‌دهد که در آنجا، بخشش و دست و دلبازی به جایی رسیده که کم‌توجهی به آن قابل تصور نیست.

هوش مصنوعی: زبان نمی‌تواند از زیبایی و عظمت او چیزی جز شکایت ظلم را بیان کند، چرا که آنچه به ظلم و ناعدالتی مربوط می‌شود، در واقع ناشی از عدل اوست که به فریاد می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر ناخن عدالت بر کوه ظلم خراشی بیندازد، همان‌طور که تیشهٔ فرهاد در دهان انگشتش می‌ماند.

هوش مصنوعی: کشور ما تحت فشار و مضیقه قرار دارد زیرا صاحب منصب آن، شخصی ناتوان و ضعیف است و او به جای اینکه به فکر آبادانی و پیشرفت باشد، به خود مشغول است.

هوش مصنوعی: ساقی زمان، هیچ‌گاه نمی‌تواند زیبایی را به‌خوبی به دست آورد، زیرا هنگامی که او جام آرزوها را در دست گرفت، امکان به‌دست آوردن امیدهایش را از دست داد.

هوش مصنوعی: آسمان به زیر پر او ایجاد شکلی شبیه به تخم مرغ می‌کند و پرواز او نیز با عظمتی که دارد گسترش می‌یابد.

هوش مصنوعی: نیازی نیست که صیاد با پخش دانه و گذاشتن دام، پرندگان خوشبختی را بگیرد.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به خواسته‌اش، به دام‌های مقدر شده نیاز دارد، نه اینکه فقط به امید آسمان و شانس متکی باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آنچه که در عالم وجود دارد، مخالف سوزاندن و آب شدن است و در عوض، آنچه که به صلاح و نظر او مربوط می‌شود، در جهان ناشی از ساخت و تخریب است. به عبارتی دیگر، او دارای نظریه‌ای است که با از بین رفتن و محو شدن در تضاد است.

هوش مصنوعی: وقتی آن حقیقت و ویژگی خاصی پیدا شد، اگر به وجود آمدی، لباس خود را به سر منزل نابودی و نبودگی درآور.

هوش مصنوعی: ستم و ظلم به زودی نابود می‌شود، چون این دولت نیرومند به کمک آن آمده است.

هوش مصنوعی: از نیروی تیرهای آهنی او، شکل و هیبت او به گونه‌ای است که مانند زرهی مستحکم و مقاوم از زمان‌های دور به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: با بوسه‌ای، فرمانی به کشتی آسمان داده شد تا در هر جایی که سایه‌اش بر زمین بیفتد، قرار گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در این محل که مکانی برای ظلم و ستم نیست، خشونت و بی‌عدالتی را ندیده است؛ فقط در ورودی‌اش چنین چیزی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر متوجه شویم که چگونه می‌توانیم تضادها را کنار بگذاریم، می‌توانیم به هم پیوسته و در کنار یکدیگر زندگی کنیم، حتی با وجود تفاوت‌های اساسی.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت ویژه‌ای که دارد، خداوند دانا این شهر خاص را بدون هیچ کم و کسری به علی بخشیده است.

هوش مصنوعی: جز او، که کسی در این دیار به این اندازه صاحب نفوذ و قدرت شده است، هیچ‌کس گنج و ثروت را در مکان‌های آباد و سرسبز ندیده است.

هوش مصنوعی: او اختیار زندگی‌اش را به دست کسی نداد که آن را از او بگیرد، چون بخت خوبش مانند سوارکاری سوار بر اسب خواسته‌هایش است.

هوش مصنوعی: تنها کالای افرادی که همچون او نظم و ترتیب ندارند، نمی‌تواند رونق بگیرد و به همین خاطر، بازار او کساد و بی رونق است.

هوش مصنوعی: وقتی در این شهر ظلم و ستم کم می‌شود، خداوند به یاری فرد مظلوم می‌افزاید و پایه‌های عدالتش را مستحکم‌تر می‌کند.

هوش مصنوعی: زمان عید فرا رسیده و همه با خوشحالی و شادمانی از دیدن چهره او، تبریک می‌گویند و احساس رضایت و خوشحالی می‌کنند.

هوش مصنوعی: تو مانند کسی نیستی که به پاهایش تسلط داشته باشد و با افتخار به سمت آسمان برود و در آغوش زیبایی خود را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: با کمک نظمی که موجب افتخار توست، قلم را به حرکت درآور تا تبریک بگوید.

هوش مصنوعی: امیدوارم که روزی نام و نشانی از کعبه باقی بماند، زیرا امروز درب آن پر از جمعیت عبادت‌کنندگان است.

هوش مصنوعی: مقام والای او جایی است که مردم به سوی آن می‌روند، همانند مقام پیامبر بزرگوار و اهل بیت پاک و والا.