هوش مصنوعی: کسی که درد دیگران را به تو بیان کرده و به تو درمان پیشنهاد داده، خودش پیش از همه به درمان تو نیازمند است.

هوش مصنوعی: کسی که کلید به گنج سلامتی را به تو داد، با دانایی‌اش به تو خانه‌ای از تندرستی ساخت.

هوش مصنوعی: خداوند اراده کرد که چون تویی، که مسیحا نفس هستی، به من سلامت جاودانی عطا کند و به واسطه معجزه شفا دهد.

هوش مصنوعی: بر سر من کسی نیست که بتواند به درستی بیماری‌ام را تشخیص دهد و مزاجم را اصلاح کند.

هوش مصنوعی: چه حالتی است که اگر پزشک دستش را بر روی نبض من بگذارد، لرزه بر اندامش بیفتد، به دلیل این که حال من را می‌خواهد بفهمد؟

هوش مصنوعی: دل من از درد و ناراحتی به شدت فشرده و گره‌خورده است، مانند سنگی که با شدت و سختی به شیشه می‌زند و آن را می‌شکند.

هوش مصنوعی: اگر دریاچه دردها بشدت آرام باشد، قایق دوستان به راحتی در گرداب گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر لحظه این درد با صداهای مختلف به من حمله می‌کند و روح من را از قفس تنم بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: من از پیر فرزانه‌ای می‌شنوم که به دل غمزده‌ات می‌گوید، تیر اندوه را بر هدف بزن.

هوش مصنوعی: در اینجا به یک درمانی اشاره می‌شود که به دست یک حکیم دانا و مهربان است. مردم از هر قشری، چه ثروتمند و چه بی‌این، برای درمان به او مراجعه می‌کنند و از علم و دانش او بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: برخی از حاکمان و ملل، شخصیتی به نام قاسم بیگ را می‌شناسند که در میان آن‌ها، مانند ستاره‌ای درخشان است. او به عنوان منبع هدایت و نور در زمینه دین و حکومت معرفی می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که با انصاف و عدالت رفتار کند، به مقام و مرتبه‌ای می‌رسد که مقام سلطنت را از تاج و تخت بالاتر می‌داند.

هوش مصنوعی: مصلحی که به خاطر مصلحت خود، ممکن است از خسرو هندی خراج بگیرد، حتی از شاه روم نیز خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: کسی که در بلندی و عظمت مانند ستاره است، همانند پادشاهی است که تقوایش زینت و زیبایی او به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: به دنبال رقیبی بگرد که بتوانی او را به چالش بکشی؛ رقیبی که با قدرت و شجاعتش، آدم‌های فرصت‌طلب و باج‌خواه را از صحنه حذف کند.

هوش مصنوعی: دارایی او به گونه‌ای مرتب و منظم شده که مانند چتری از او محافظت می‌کند و این موضوع نه به خاطر دیگری، بلکه بر اثر قدرت و توانایی خود او است، چرا که در چرخش‌های زندگی هیچ‌کس نمی‌تواند مثل یک ماهر نساج، پارچه‌ای عالی و بی‌نقص بسازد.

هوش مصنوعی: او دارای چهره‌ای روشن است که مانند یک چراغ می‌تابد و همت و اراده‌اش به قدری قوی است که هیچ‌گاه با فقر و تنگدستی مواجه نشده است. کسی که از او الهام گرفته و به او اتکا کرده، هرگز گرفتار کمبود نخواهد شد.

هوش مصنوعی: ای تو که پایه و اساس حکمت هستی و به خاطر فضیلت‌های تو، بر اوج بلندی مانند عرش قرار داری، همچنان که پای نبی به خاطر فضل و رحمت خداوند بر فراز معراج قرار گرفت.

هوش مصنوعی: دلایل و نشانه‌های ناشی از گفتار، بدون روش مشخصی، از طریق اشاره‌ها به اصول درمانی مختلف بیان شده‌اند.

هوش مصنوعی: مردم در طوفان درِ تو، مرغ زندگی را به دام می‌اندازند، اما در حرم، شکار کردن از حاجی‌ها اگرچه مجاز نیست.

هوش مصنوعی: گروه گروه، پرندگان زیبا در اطراف محل مقدس جمع می‌شوند، همان‌طور که در اطراف کعبه به دور نادری از پرندگان جمع می‌شوند.

هوش مصنوعی: همه مردم نمی‌توانند در دل پادشاه جا داشته باشند، زیرا تنها داشتن نام و عنوان کافی نیست و افرادی که فقط به خاطر نامشان در سفر حج شرکت کرده‌اند، در واقع حجاج واقعی نیستند.

هوش مصنوعی: اگر دشمنان حسد ورزند و بخواهند به مقام و موقعیت تو آسیب برسانند، تیرهایی که از کمان رنج و حقد به سوی تو شلیک می‌شود، بی‌اثر خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو در نهایت به نان نیازمند شود، حتی اگر آن نان از طلا باشد، این نشان‌دهندهٔ قدرت توست که می‌تواند به او سختی بزند.

هوش مصنوعی: روز خوشبختی و شانس تو ارتباطی با شب ندارد، چرا که شب تنها زمانی است که ممکن است به استخراج و آشکار شدن چیزی منجر شود.

هوش مصنوعی: این سطح به زیبایی گنبد مینا نیست، بلکه به نوعی به هم پیوسته است یا بالا آمده است و در آن، محیط قدرت تو امواجی را به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: روح و درون آدمی از این شور و شوقی که در تو هست، قادر به تحمل نیست. تو چنان عمقی از معانی را از سخنان استخراج می‌کنی که فراتر از حد تصور است.

هوش مصنوعی: بر خلاف دیگران که معمولاً این موضوع عجیب است، اگر پوست آهوهای ختن از پارچه‌ای نرم و لطیف متفاوت باشد.

هوش مصنوعی: نه کسی از اندازه‌ی ماه خبر دارد، نه کسی از عشق و محبت به درستی آگاه است. نه کسی درد و رنج را به خوبی می‌شناسد، و نه تفاوت زینت و زیبایی را درک می‌کند.

هوش مصنوعی: عطاران و دل‌باختگان می‌توانند از عطر مشک، صبح‌گاه را احساس کنند؛ و درک می‌کنند که وجود چراغ به عنوان نور و راهنما در دنیا چگونه است.

هوش مصنوعی: ای تو که مانند خورشید درخشان هستی، ستمگرانی که به تاریکی شب می‌مانند، در برابر نور و روشنی تو چه حقیری خواهند بود.

هوش مصنوعی: کسی که توانایی و ذوقش مانند شکافتن مو در شعر است، می‌تواند با استفاده از نیازها و شرایط خود، شعر بسازد و به خلق آثار ادبی بپردازد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به بیان شرایط خود و نسبت به موروث و جایگاهش می‌پردازد. او اشاره می‌کند که ثروت و دارایی او از دست رفته است، در حالی که ستاره‌ای در دوردست، یعنی در هند، بیشتر از ارزش پرنده‌ای که در قفس دارد، می‌درخشد. به نوعی، او به نداشتن و کمبودهایی که دارد، و به نیازش به محبتی واقعی و صداقت اشاره می‌کند. این بیت نشان‌دهنده‌ی ناامیدی و رنج شاعر از وضعیتی است که در آن قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: من دردمند شدم و به خاطر سختی‌ها و تلخی‌هایی که تجربه می‌کنم، حسرت می‌خورم. زمانی که همه چیز خوب جلوه کند، ناگهان مشکلات به سراغم می‌آید.

هوش مصنوعی: ضعف سرنوشت من باعث کاهش ارزشم شده است، به طوری که چوب صندل و عود من نیز از زوال و آسیب رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: همه بزرگان و سخنوران با بهره‌مندی از سفر، که راهی است برای رسیدن به آرزوها و هدف‌ها، از آن استفاده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: محتشم از فقر و تنگدستی رنج می‌برد و نفس سرکش و لجوجی دارد که حتی با صد دلیل و برهان هم حاضر نیست از لجاجت دست بردارد.

هوش مصنوعی: شخصی در کاشان در انتظار است که در روز و شب، خبری از جایی دور به او برسد و تاجی از سرور هند به او ارائه شود. او در این حال در گل و دشواری قرار دارد و منتظر است که سرنوشتش تغییر کند.

هوش مصنوعی: از بندهای خود رهایی پیدا کن و در سفر به دنیا، مانند کسی باش که از علت پیری و محدودیت‌ها آزاد است.

هوش مصنوعی: تو با درک و شانس خوب و دانایی‌ات، همه زیبایی‌های سخن را به وضوح نمایان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: من حرفی دارم که امیدوارم مورد توجه قرار گیرد، زیرا بر آن هستم که وقتی به خوشبختی نرسد، فراموش نشود.

هوش مصنوعی: ازدواج من چه نتیجه‌ای دارد، وقتی که در اصل، باروری و ثمری از آن به دست نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: ازدواج من هیچ سود و فایده‌ای نداشت و تنها به دل‌مشغولی و رفتارهای بی‌هدف من انجامید.

هوش مصنوعی: چشمان روشن من، آن ستاره برج خواهر من، نیامد تا چراغ من از او روشنی بگیرد و بدرخشد.

هوش مصنوعی: این شاعر می‌گوید که لقب و ویژگی‌های مادح (مداح) نمی‌تواند به کیفیت حکمت تو بربخورد، زیرا از صبر و تحمل به دست آمده است. به عبارت دیگر، صفات خوب و عمیق تو فراتر از آن است که با تعاریف محدود شود.

هوش مصنوعی: اگر ستاره مهربانی تو در آسمانم بدرخشد، خوشبختی به سراغم می‌آید و موفقیتم را تضمین می‌کند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه این شعر در قالب قافیه آمده، اما به ناچار باید آن را پذیرفت، مانند اینکه در یک نامه‌ی ناراحت‌کننده می‌نویسند و در آن از سبزی‌های خوشمزه‌ای مثل اسفناج یاد می‌شود.

هوش مصنوعی: فطرت من به خاطر تو چنان تحت تأثیر قرار گرفته که مانند کمانی شده است که هیچ کس نمی‌تواند با دستان فصاحت، از آن تیراندازی کند.

هوش مصنوعی: شاعران هرچقدر هم بخواهند با زیبایی و رنگ و لعاب خاصی سخن بگویند، باز هم نمی‌توانند به شکوه و درخشش گل زعفران دست پیدا کنند.

هوش مصنوعی: آنچه که یک خیال در دل من به وجود می‌آورد و احساس شادی می‌دهد، هرگز از طعم و مزه عشق کم نمی‌کند، حتی اگر همه چیز تغییر کند و درد و رنج به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: وقتی که صحبت زیاد می‌شود و شور و شوق به وجود می‌آید، در پایان باید گفت که اگرچه این سخنان شیرین هستند، اما گاهی هم تلخی‌هایی در آنها وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر شب، قضا و قدر با ثباتی از آسمان به زمین می‌آید و از میان بازی‌های دنیا، مهره‌های بی‌ارزش زندگی همچون عاج هستند که بر صفحه زندگی قرار دارند.

هوش مصنوعی: اگر در میدان نبرد باشید و به سختی تلاش کنید که موفقیت و ثروت را به دست آورید، حتی اگر رقبا بسیار قوی باشند، در نهایت شما پیروز خواهید شد.