هوش مصنوعی: من مانند گلی هستم که از همه جا دچار زخم و چاک است و در دل من دردی نهفته است که آن درد، خود گلی است در باغ زندگی‌ام.

هوش مصنوعی: من دردی عمیق و غمگینی دارم که مانند یک غنچه‌ی شکسته، در دل خود رازهایی را نهفته‌ام. همچنین، لباس من که همچون لاله‌ی سرخ رنگ است، نشان از جراحت‌های عمیق و داغ‌های پنهان زندگی‌ام دارد.

هوش مصنوعی: گلی از باغ دنیا به خاطر من شکفته است، که از آن صداهای دل‌انگیز بسیار زیادی برای من به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی که من تحمل می‌کنم، به اندازه‌ی درد و رنجی است که به هزاران نفر دیگر نیز منتقل شده است. این دلتنگی و پریشانی، نتیجه‌ی گذر زمان و تغییرات زندگی است و به نظر می‌رسد به مراتب بیشتر از تجربیات دیگران باشد.

هوش مصنوعی: سرنوشت و مشکلاتی که در زندگی برای من پیش آمد، مرا به دردسر انداختند، اما من همیشه به تلاش و حفظ امید ادامه می‌دهم و دست از مبارزه برنمی‌دارم.

هوش مصنوعی: در دل دریای خون غرق شدم و از شدت حادثه نمی‌توانستم صدای کسی را بشنوم که بپرسد این چه طوفانی است.

هوش مصنوعی: به خاطر گریه و آه من، چشم جهانی از شدت درد خون گریه کرد، اما هیچ‌کس نپرسید که علت این گریه‌ها چه چیزی دارد.

هوش مصنوعی: وقتی باد شانه‌ای به سر مدعی می‌زند، یادآور فکری است که از آن به خاطر زخم خورده‌ام و خاطر من را از زلف‌های زیبارویان پریشان کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر نادانی و بی‌خبری‌اش، به خود می‌گفت که شکستن دل مردم کار راحتی است.

هوش مصنوعی: از کینه­‌هایش مرا زیر پا گذاشت و فکر می­کرد که من از بی‌کمکی مثل موری هستم در حالی‌که او خود مانند سلیمان بود.

هوش مصنوعی: او از اینجا بی‌خبر بود که صاحب من، امیر عادل و بزرگوار محمدی خان است.

هوش مصنوعی: شیر نر، درنده‌ای بلندقامت و قوی است که به شکار می‌پردازد و در میدان نبرد نیز بسیار شجاع و دلیر است. او با قدرتی که دارد، قادر است دشمنان بسیار خطرناک را از پا درآورد و همچون شمشیری دارد که می‌تواند صدها مار را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات به زیبایی ماه است و ضربه‌ات مانند قمر است. نشاط و شادابی تو مانند سیارهٔ زهره است و نشانهٔ بندگی تو بر پیشانی کیوان حک شده است.

هوش مصنوعی: تنها کسی که در این خانه شش دری، به عنوان پناهگاه، در شش جهت و پشت چهار ستون قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر فردی دارای پایه و اصول محکم و استواری باشد، هیچ‌گاه تحت تأثیر آسیب‌ها و بی‌عدالتی‌ها قرار نمی‌گیرد و در برابر ظلم و فساد مقاوم خواهد بود.

هوش مصنوعی: به چه مقام عالی و رفیعی دست یافته‌ای که شکوه و بزرگی‌ات نه آغاز دارد و نه پایان، و هیچ‌گونه حد و مرزی برای آن نمی‌توان تعیین کرد.

هوش مصنوعی: فضای سخاوت تو مانند دریایی بی‌پایان است که در آن حباب‌ها و نشانه‌ها همچون آسمان در تعداد بسیار یافت می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر قطره‌ای از این دریا نشان از لطف و کرم توست، فرقی ندارد که چه اندازه کوچک یا بزرگ باشد، زیرا در این آب، صد هزار عمان وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو مثل خورشیدی و زحل در مقابل تو ایستاده است، و چنین است که در آستانهٔ تو گرد و غباری که بر لباس ایوان نشسته است، نشانه‌ی احترام و ادب است.

هوش مصنوعی: پای تو از نگاه من به هزاران آفتاب می‌ارزد و این به خاطر جایگاه ویژه و ارزشمندی است که تو داری. ذرات خاک به لحاظ وجودی، در برابر تو هیچ‌اند و حضور تو برتر از تابش خورشید است.

هوش مصنوعی: از شدت هجمه و حمله تو، بر آسمان نشان تازه‌ای از زخم نعل اسب به جا مانده است.

هوش مصنوعی: تنه‌آسمان مانند هدفی است که تیرهای زره‌دار به سمت آن نشانه رفته‌اند و بر روی آن ستاره‌ها به‌سان صد هزار پیکان وجود دارند.

هوش مصنوعی: آسمان درخت سرو را با وجود اینکه من شکایت‌های زیادی از زمان دارم، جایی برای من فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: اما خوشبختی و خوشحالی من از همراهی‌ات به عنوان نعمتی بزرگ در زندگی‌ام است و این نعمت برای من از زمان گذشته همیشه ارزشمند بوده است.

هوش مصنوعی: با یک بخشش از مهربانی تو راضی می‌شوم، چرا که در واقع این یک نعمت بیشتر از صد هزار احسان دیگر است.

هوش مصنوعی: اجازه بده که درباره وضعیت خودم چند کلمه‌ای بگویم که شایسته‌ی شنیدن توسط مقامات بالاست.

هوش مصنوعی: دشمن سرسخت من همچون آتش تندی است و برای نابود کردن او، من دلایل و استدلال‌های زیادی دارم.

هوش مصنوعی: من کسی هستم که در باغ، همیشه به ستایش حیدر کرار مشغولم و روح من همچون بلبل، هزاران سرود و داستان دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در دلش نسبت به من کینه و عداوت دارد، مانند هیزم آتش جهنم، برای او عذاب و مجازات آماده است.

هوش مصنوعی: من یک سخن‌ور ماهر و خوش‌ذوق هستم، همانند بلبل خوش آواز که باغ افتخاراتم به خاطر توانایی‌های فکری‌ام، مثل گلستانی شاداب و زیباست.

هوش مصنوعی: منافقی که آرزوی نابودی من را دارد، در واقع باعث گسترش و تقویت ایمان می‌شود.

هوش مصنوعی: من جانم را فدای خاندان علی می‌کنم و به صراحت می‌گویم که هر کس با آنان دشمنی کند، دشمن من نیز هست.

هوش مصنوعی: رعایت احساسات من ضروری است و از بین بردن او کار خطایی نیست چرا که باعث پاک شدن گناهان می‌شود.

هوش مصنوعی: شعار و سخن من در تمام ساعات شب و روز، ستایش و بزرگی حیدر و خانواده‌اش است. این ادعای من، از سوی خداوندی است که بر نیکوکاران گواهی می‌دهد.

هوش مصنوعی: از همان آغاز زندگی، دشمن به اقدامات من آگاه بوده است، بنابراین نیازی به توضیح و شرح مسائل نیست.

هوش مصنوعی: دل او به خاطر نگرانی‌ها و نادانی‌ها ناراحت و پریشان است، اما بدنش ظاهری زیبا و بی‌نقص دارد.

هوش مصنوعی: غرور فرد به قدری او را غرق در خود کرده که نسبت به عواقب و خشم قدرتی بزرگ، بی‌خبر و غافل شده است.

هوش مصنوعی: به دست گرفتن روح زشت او را به عزرائیل بسپار، حالا که عزرائیل در حال گرفتن جان کسی در کاشان است.

هوش مصنوعی: توجه پاکان و آه حسرت‌زده‌ها در این دنیا، در نهایت به یک نقطه مشترک می‌رسد و آن اینکه همه چیز به خاک و گذرایی این جهان مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: به او فرصتی برای داستان‌گویی نده، چرا که هر لحظه‌اش پر از فریب و حقه‌های زیادی است.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار امیر، هرچند شعر من که از فقر ناشی می‌شود، قابل مقایسه با شعرهای ظهیر و سلمان نیست.

هوش مصنوعی: با گذر زمان و تربیت مداوم، در دل سنگی که به ظاهر تاریک و بی‌روح است، لعل زیبایی نهفته است.

هوش مصنوعی: عروس اندیشه‌های آن‌ها از تفکرات پادشاهان و بزرگان به جلوه‌ای زیبا در محلی خاص به نمایش درآمده است.

هوش مصنوعی: اگر تو هم با آموزش و پرورش مناسب، مس وجود مرا به طلا تبدیل کنی، چه نقصانی در این کار وجود دارد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر تو، سگ تو، احترام بگذارد و انسانی شود، نشان می‌دهد که چقدر تو با ارزش هستی؛ و اگر کسی از سگ‌های تو دوری کند، نشان می‌دهد که او حقیقتاً انسان نیست.

هوش مصنوعی: همیشه از خواسته‌های زمان و دنیای فریبنده، حوادثی شکل می‌گیرد که تأثیرگذار است.

هوش مصنوعی: از خطرات و رویدادهای ناگوار، سایه‌ حمایت پادشاه بر تو باد که این سایه، همانند حمایت خداوند است.